Για τη σωτηρία του ΠΑΟΚ

ΟΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ, Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ

Όσο το πρόβλημα ρευστότητας του ΠΑΟΚ συνεχίζεται, όσο δεν θα βρίσκεται μια μακροπρόθεσμη λύση και ένα όραμα γι’ αυτή την ομάδα και το λαό της, τόσο η σύγχυση θα επιτείνεται, ανεξάρτητα από τις πιθανόν καλές προθέσεις της προσωρινής της διοίκησης.

Η ουσία του προβλήματος του ΠΑΟΚ είναι ότι με ευθύνη Μπατατούδη και Γούμενου – ανθρώπων δηλαδή που ουδεμία σχέση με τον ΠΑΟΚ είχαν, και οι οποίοι χρησιμοποίησαν τον ΠΑΟΚ για δικές τους προσωπικές σκοπιμότητες - η ομάδα βρίσκεται σήμερα υπερχρεωμένη, δίχως πόρους, σε ένα πλήρες οικονομικό αδιέξοδο. Η προσωρινή διοίκηση προσπαθεί απεγνωσμένα να βουλώσει τρύπες για να κρατήσει τον ετοιμοθάνατο στη ζωή, στην ουσία όμως απλά μεταθέτει χρονικά το μοιραίο. Τι να το κάνουμε το δάνειο των 2,2 εκ. ευρώ, έστω κι αν πρόκειται στην ουσία για δανεικά κι αγύριστα (εφόσον το κράτος εγγυάται για λογαριασμό του ΠΑΟΚ την αποπληρωμή του), όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η ομάδα θα εξαναγκαστεί σε ξεπούλημα το καλοκαίρι; Υπό το βάρος των χρεών, έστω και των ρυθμισμένων, η διοίκηση θα υποχρεωθεί να διαπραγματευθεί το επερχόμενο καλοκαίρι την πώληση όλων των καλών της παικτών, ενδεχόμενο που και στη χθεσινή συνέντευξη τύπου ουδόλως δεν απέκλεισε.

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΩΡΑ

Ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή μπορεί να επιζήσει και να αναπνεύσει μόνο με την οριστική διαγραφή όλων των χρεών του, όχι μόνο προς το Δημόσιο, αλλά και προς τους ιδιώτες, κάτι που έγινε για Άρη και ΑΕΚ με το άρθρο 44, το οποίο όμως πλέον καταργήθηκε. Ας ξανακάνουν και φέτος ένα άρθρο 44, 45, ή 46, ας το αριθμήσουν όπως θέλουν οι αξιότιμοι κύριοι πολιτικοί μας, η ουσία όμως είναι μία: Ο ΠΑΟΚ ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΕΙ. Ας πάνε να τα διεκδικήσουν προσωπικά από τους Μπατατούδη-Γούμενο οι πιστωτές. Ο ΠΑΟΚ δεν χρωστάει σε κανέναν.

Με βάση αυτή τη λογική, διοικήσεις τύπου Βεζυρτζή-Οικονομίδη δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα. Ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή χρειάζεται μια Εκτελεστική Επιτροπή ανώνυμων μασκοφόρων οπαδών, οι οποίοι θα καταλάβουν την ΠΑΕ και θα απαιτήσουν από τους πολιτικούς τα αυτονόητα δίκαιά μας:

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ

ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΛΑΪΚΗ ΒΑΣΗ

Αλλά το πρόβλημα δεν σταματά εκεί. Πώς θα διασφαλιστεί ότι στο μέλλον δεν θα ξαναδημιουργηθούν χρέη; Πώς θα διοικηθεί ο ΠΑΟΚ χρηστά, για το δικό του όφελος και μεγαλείο και μόνο, και όχι προς εξυπηρέτηση προσωπικών σκοπιμοτήτων; Εδώ για μένα το πράγμα είναι σαφές: ΤΕΡΜΑ Η ΠΑΡΑΜΥΘΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΕΝΔΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΟΚ. Δεν υπάρχει τέτοιος άνθρωπος. Το είδαμε στον Άρη με τον Κοντομηνά, το είδαμε στον Ηρακλή με το Μυτηλιναίο, το είδαμε και με τον Μπατατούδη. Το λέει όμως και η κοινή λογική: Ένας επιχειρηματίας είναι ποτέ δυνατό να ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο πέρα από το προσωπικό του συμφέρον; Θα εκμεταλλευτεί τον ΠΑΟΚ, θα τον εμπλέξει στα προσωπικά του σχέδια, και όταν πάρει ό,τι είχε να πάρει θα τον εγκαταλείψει. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού αγαπούν αυτό το Σωματείο, καρδιοχτυπούν κάθε Κυριακή για πάρτη του, εμπνέονται από το μεγαλείο που κρύβει μέσα στα τέσσερα ιερά του γράμματα. Είναι δυνατόν ποτέ αυτός ο περήφανος λαός να εγκαταλείψει την αγαπημένη του ομάδα στα χέρια ενός αγνώστου, που έρχεται από το πουθενά, έχει πλουτίσει συχνά με ύποπτα μέσα, και δεν γνωρίζει καν τι χρώμα έχει η φανέλα της αγαπημένης μας ομάδας; Άρα λοιπόν, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ένα άλλο μοντέλο διοίκησης, ένα μοντέλο που θα λαμβάνει υπόψη του το μεγαλείο του λαού αυτής της ομάδας, αλλά και την ευρύτερη ανυποληψία και χρεοκοπία στην οποία έχει περιπέσει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα υπό το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Ένα νομικό πλαίσιο το οποίο, υπενθυμίζω, ισχύει από το 1979, εδώ και 28 συναπτά έτη. Και άσπρη μέρα στο επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο δεν είδαμε. Οι εποχές αλλάζουν. Ο κόσμος αφυπνίζεται. Τα σύγχρονα ΜΜΕ, αλλά και το διαδίκτυο παίζουν έναν ολοένα αυξανόμενο ρόλο. Η σημερινή νεολαία είναι σχεδόν αποκλειστικά πανεπιστημιακής μορφώσεως. Οι συνθήκες είναι ώριμες για να δοκιμαστεί και στην Ελλάδα, και προεξαρχόντως στον ΠΑΟΚ, ένα μοντέλο λαϊκής βάσης. Ο ΠΑΟΚ θα ιδρύσει μια εταιρεία λαϊκής βάσης και θα αρχίσει σιγά-σιγά να εγγράφει μέλη. Μπροστάρηδες θα μπουν όλοι οι γνωστοί Παοκτσήδες, και θα ακολουθήσει η μάζα. Θα υπάρχει μια μικρή μηνιαία συνδρομή, π.χ. 10 ευρώ, κι όταν η ομάδα θ’ αρχίσει να λειτουργεί και να παρουσιάζει απτά αποτελέσματα, θα αυξηθεί, ή θα δημιουργηθούν διαβαθμίσεις, όπως και στην Μπαρτσελόνα. Παραδείγματα από το εξωτερικό υπάρχουν, αρκεί να τα ακολουθήσουμε. Είναι αδιανόητο ο ΠΑΟΚ, με τέτοιο λαό, να περιμένει Μεσσίες. Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΝΕΝΑ. Με σβησμένα τα χρέη, ο ΠΑΟΚ μπορεί να διαχειριστεί τα έσοδα από εισιτήρια και διαρκείας, τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγίες-διαφημίσεις, επιδοτήσεις ΕΠΟ-ΟΥΕΦΑ, συνδρομές μελών και να προχωρήσει. Περήφανα κι αυτοδύναμα. Οι επενδυτές, βλέποντας αυτή τη δυναμική, θα προσεγγίσουν και αυτοί την ομάδα, ζητώντας να συμβάλλουν κι αυτοί οικονομικά για να πάρουν κάτι από τη λάμψη αυτής της ομάδας. Δεν θα διοικούν, όμως. Ο ΠΑΟΚ θα διοικείται από Παοκτσήδες. Η Διοίκηση και η Λαϊκή Βάση που θα τη στηρίζει θα έχουν το πάνω χέρι και τον έλεγχο στις συζητήσεις-διαπραγματεύσεις με οποιονδήποτε πιθανό επενδυτή. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το όραμα για τον ΠΑΟΚ του μέλλοντος. Και είναι ένα όραμα που καθόλου δεν βλέπω να στηρίζουν οι σημερινοί διοικούντες. Οι οποίοι πολύ σύντομα θ’ αναγκαστούν να ξεπουλήσουν την αφρόκρεμα της ομάδας μας και να καταφύγουν – όπως ήδη χθες ομολόγησαν – σε φτηνές λύσεις από Βραζιλία, προκειμένου να μπορέσουν να συμπληρώσουν το ρόστερ.

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΤΗΤΑ

Πρώτα απ’ όλα πολυμετοχικότητα σημαίνει πως αποδεχόμαστε το υπάρχον νομικό πλαίσιο του ποδοσφαίρου. Ότι βρίσκουμε λογικό και επιθυμητό εν έτει 2007, και μετά απ’ όλα όσα έχουν γίνει στο επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο από συστάσεώς του το 1979, να έχουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες τη μορφή ανώνυμων εταιρειών και να διοικούνται με βάση το νόμο του 1920 περί Ανωνύμων Εταιρειών. Είναι ακριβώς αυτή η μορφή που οδήγησε το επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο στην αγκαλιά των πάσης φύσεως λαμογιών, των παρανόμως πλουτισάντων ανθρώπων της νύχτας και του υποκόσμου και των ύποπτων λεφτάδων αγνώστου προελεύσεως. Και το ίδιο θα συνεχίσει να συμβαίνει και στο μέλλον, ακόμη κι αν προχωρήσει η λύση της πολυμετοχικότητας, γιατί πολύ απλά έτσι λειτουργούν οι ανώνυμες εταιρείες. Είναι ευάλωτες σε εξαγορές και σε απότομες μεταπτώσεις της τιμής της μετοχής τους. Καλό ακούγεται να ζητάμε από τον κόσμο του ΠΑΟΚ να αγοράσει μετοχές για να στηρίξει την ομάδα, αποσιωπούμε όμως το γεγονός ότι οι μετοχές αυτές, στην επόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου θα μετατραπούν σε κουρελόχαρτα. Δυστυχώς η αγορά μετοχών δεν εγγυάται έλεγχο της ομάδας, το κακό δε επιτείνεται από τη νομοθεσία που απαλλάσσει από προσωπική ευθύνη τους διοικούντες την Ανώνυμο Εταιρεία για τα χρέη αυτής. Εδώ βρίσκεται και η ρίζα του κακού. Άρα λοιπόν, εφόσον η πολυμετοχικότητα δεν ακουμπά αυτή τη ρίζα, την ταύτιση δηλαδή των ποδοσφαιρικών ομάδων με μετοχικές ανώνυμες εταιρείες, μόνο παραπλανητικά μπορεί να λειτουργήσει.