ΠΑΟΚ – Πανιώνιος 3-1

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
9η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:

ΠΑΟΚ: Φερνάντες, Κωνσταντινίδης, Μπαλάφας, Μπαιάνο, Μελίσσης, Μαλεζάς, Χαραλάμπους, Σνάουτσερ (23’ Ηλιάδης), Γεωργιάδης, Σάλμον (89’ Βρύζας), Βαγγελής (78’ Χριστοδουλόπουλος).

Πανιώνιος: Κρέσιτς, Μανιάτης, Μπερτέ, Πλετς, Σκούφαλης (75’ Αραβίδης), Τζιμπούρ, Μάκος, Κουμορτζί (34’ Νικολάου, 46’ Καπετάνος), Γουνδουλάκης, Σπυρόπουλος, Φερνάντες.

ΣΚΟΡΕΡ: 7’ Γεωργιάδης, 14’ Κωνσταντινίδης, 23’ Μαλεζάς - 27’ Πλετς

Κίτρινες κάρτες ΠΑΟΚ: 43’ Γεωργιάδης, 86’ Σάλμον

Ευχάριστο απόγευμα περάσαμε στην Τούμπα, αφού, μετά το πετυχημένο συλλαλητήριο, και με τον παλμό πάντα υψηλό, είδαμε την ομάδα μας να καρφώνει τρία γκολάκια μέσα σε 23 λεπτά στον Πανιώνιο, καθαρίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι. Στη συνέχεια το παιχνίδι άνοιξε, το άγχος και η πίεση έφυγαν, και είδαμε ένα σχετικά ευχάριστο θέαμα, με ευκαιρίες εκατέρωθεν, κυρίως όμως από τον ΠΑΟΚ, αφού ο Πανιώνιος παρουσιάστηκε σαφώς κατώτερος του αναμενομένου.

Το ιδανικό ξεκίνημα

Αν και τα πρώτα λεπτά του ματς έδειχναν ότι οι φιλοξενούμενοι ήρθαν καλά διαβασμένοι κι αποφασισμένοι να μαρκάρουν ψηλά και να μην επιτρέψουν στον ΠΑΟΚ μια ορθόδοξη ανάπτυξη, κι ιδιαιτέρως όχι από τα άκρα, ήδη με την πρώτη φάση που δημιούργησε ο ΠΑΟΚ στο 7^ο λεπτό ευτύχησε να προηγηθεί. Η φάση ξεκίνησε από τον Σάλμον, που κατάφερε κλέψιμο της μπάλας, κάτι που αποδείχτηκε η αχίλλειος πτέρνα του Πανιωνίου. Ο Σνάουτσνερ μπήκε σχεδόν ανενόχλητος στην αριστερή γωνία της μικρής περιοχής των φιλοξενούμενων, σέντραρε για τον Γεωργιάδη, κι αυτός με ένα απ’ αυτά τα άπιαστα γωνιακά πλασέ που μόνο αυτός ξέρει να κάνει, έστειλε την μπάλα πρώτα στο δεξί δοκάρι κι ύστερα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Κρέσιτς, και παρά το στενό μαρκάρισμα του Μπερτέ, ο οποίος πέρασε ένα εξαιρετικά δυσάρεστο απόγευμα. Και πριν καλά-καλά κοπάσουν οι πανηγυρισμοί, στο 14΄, ο για άλλη μια φορά θαυμάσιος Κωνσταντινίδης έκλεψε την μπάλα, έπαιξε το ένα-δυο με τον Βαγγελή και βγήκε τετ-α-τετ με τον Κρέσιτς, τον οποίο και πλάσαρε υποδειγματικά. Το ονειρεμένο ξεκίνημα ολοκλήρωσε στο 23΄ ο Μαλεζάς, ο οποίος βρέθηκε αμαρκάριστος μπροστά στην εστία του Κρέσιτς μετά από εκτέλεση φάουλ του Γεωργιάδη και σημάδεψε σωστά. Στο 27΄ ο Πανιώνιος μείωσε με κεφαλιά του Πλετς, μετά από εκτέλεση κόρνερ του Φερνάντες και άστοχη έξοδο του συνονόματού του τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ. Στη συνέχεια ο ρυθμός του αγώνα έπεσε, με τον Πανιώνιο να μην μπορεί πάντως να γίνει απειλητικός για την εστία του Φερνάντες.

Το 2^ο ημίχρονο

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ περίμενε τους φιλοξενούμενους και βγήκε σε αντεπιθέσεις, πρακτική που του απέφερε αρκετές καλές φάσεις, με κύρια αιχμή τον Σάλμον. Συγκεκριμένα, στο 66΄, σέντρα του Χαραλάμπους, κεφαλιά του Νοτιοαφρικανού και η μπάλα τραντάζει το οριζόντιο δοκάρι του Κρέσιτς. Στο 71΄ ο Σάλμον πραγματοποιεί ατομική προσπάθεια, βγαίνει τετ-α-τετ με τον Κρέσιτς, νικιέται όμως από τον τερματοφύλακα του Πανιωνίου. Αν προσθέσουμε κι ένα τετ-α-τετ που έχασε στο πρώτο ημίχρονο, αθροίζουμε σε τρεις τις μεγάλες ευκαιρίες που δεν κατάφερε να αξιοποιήσει ο πεισματάρης Νοτιοαφρικανός. Ο Πανιώνιος από την πλευρά του, δεν κατάφερε ουσιαστικά σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο να απειλήσει τον Φερνάντες, κάτι που δείχνει τόσο την σωστή αμυντική τακτική του ΠΑΟΚ, όσο όμως και την κακή μέρα στην οποία βρέθηκαν οι φιλοξενούμενοι.

Ατομική κριτική

Κορυφαίοι του αγώνα ήταν για άλλη μια φορά οι δυο ακραίοι επιθετικοί μας, οι οποίοι αποδεικνύονται σε παίκτες-κλειδιά της στρατηγικής του Σάντος. Ο Γεωργιάδης δείχνει να διανύει μια δεύτερη, ετεροχρονισμένη περίοδο νεότητος, διανθισμένης όμως και με την πολύχρονη εμπειρία του. Πολύ δουλειά στη δεξιά πτέρυγα, ηγετική προσωπικότητα (πολλοί θεατές παρατήρησαν τις συνεχείς νουθεσίες του προς τον Μπαλάφα), απίστευτη ντρίπλα, ώριμες και αποτελεσματικές ενέργειες, σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί από αντίπαλο σε μαν-του-μαν. Πραγματικά ασταμάτητος.

Ο Κωνσταντινίδης από την άλλη μεριά είναι λιγότερο φαντεζί, μαρκάρει όμως περισσότερο και – κυρίως – κινείται πάρα πολύ έξυπνα, δημιουργώντας διαρκώς ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, κινούμενος άλλοτε επί της γραμμής και άλλοτε συγκλίνοντας πανούργα προς το κέντρο. Τα 4 γκολ που έχει πετύχει τον αναδεικνύουν σε πρώτο σκόρερ της ομάδας και έρχονται να υπογραμμίσουν τις σπουδαίες εμφανίσεις που πραγματοποιεί στην εποχή Σάντος.

Σημαντική η προσφορά και του Σάλμον, ο οποίος προβλημάτισε πολύ την αντίπαλη άμυνα, κινήθηκε σωστά, συνεργάστηκε σωστά, δεν κατάφερε όμως να ολοκληρώσει την καλή του εμφάνιση με ένα τουλάχιστον γκολ. Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι, σε σχέση με άλλα σέντερ φορ στα οποία είχε συνηθίσει ο ΠΑΟΚ, π.χ. Γιασεμή, Βρύζας κ.ά., ο Νοτιοαφρικανός έχει το ελάττωμα ότι δεν μαρκάρει τόσο πολύ (παρότι στο συγκεκριμένο ματς διακρίθηκε αρκετά και σ’ αυτό τον τομέα), με αποτέλεσμα το βάρος επί της μεσαίας γραμμής να αυξάνει σημαντικά. Γενικά ο ΠΑΟΚ είναι επιτακτική ανάγκη να μάθει να πιέζει ψηλότερα, κάτι που και ο ίδιος ο Σάντος έχει επανειλημμένα δείξει να ζητάει με τις κινήσεις του από τον πάγκο.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στον Μαλεζά, ο οποίος ήταν ο κυρίαρχος των αιθέρων στην άμυνα του ΠΑΟΚ, παίρνοντας άριστες τοποθετήσεις και καθαρίζοντας όλες τις φάσεις ανεξαιρέτως. Απ’ ό,τι φαίνεται, η επάνοδος στη βασική ενδεκάδα δεν θα είναι και τόσο εύκολη για τον Ρούντι Κνολ…

Ο Φερνάντες για άλλη μια Κυριακή μας έδειξε και τα δυο του πρόσωπα. Το ένα, το καλό, στη φάση εκείνη του πρώτου ημιχρόνου όταν βρέθηκε μόνος με τον Τζιμπούρ και κατάφερε να προλάβει το πλασέ του Αλγερινού σώζοντας την εστία του από σχεδόν βέβαιη παραβίαση, και το άλλο, το κακό, λίγο αργότερα, όταν χάρισε ουσιαστικά στον Πανιώνιο ένα γκολ, κάτι που δεν κάνει για πρώτη φορά φέτος. Πρόκειται για ένα παιδί με τρομακτικά φυσικά προσόντα, γεμίζει την εστία όσο κανένας άλλος τερματοφύλακας ίσως σ’ ολόκληρο τον κόσμο, έχει κάτι χερούκλες πραγματικές ρουφήχτρες, το στήθος του είναι σαν βεντούζα, αλλά έχει και την τάση να συλλαμβάνεται αφηρημένος και να τρώει χαλβατζίδικα γκολ, ιδιαίτερα από αέρος. Πιστεύω ότι με τη δουλειά θα βελτιωθεί, ας μην ξεχνάμε ότι οι τερματοφύλακες βελτιώνονται μέχρι τα 25-26 τους χρόνια, η πείρα μετράει, απλά δεν θα ήθελα με τίποτα να δω τον Ντάνι να χάνεται στην μετριότητα του ελληνικού πρωταθλήματος και να σπαταλάει το ταλέντο του. Πρέπει λοιπόν να δουλέψει σκληρά, να ξεκωλωθεί στη δουλειά, για να μπορέσει να πάρει και μια καλή μεταγραφή στο εξωτερικό. Κι όταν λέμε καλή μεταγραφή, δεν εννοούμε βέβαια με ένα εκατομμύριο ευρώ στη Σαντατέρ. Εννοούμε με δέκα στη Λίβερπουλ. Έτσι δεν είναι, Ντάνι;

Θετικοί για άλλη μια φορά ήταν και οι Χαραλάμπους και Μπαϊάνο, πρέπει όμως να σταθώ για ακόμα μια φορά στον Μπαλάφα. Σωτήρη, η φανέλα του ΠΑΟΚ έχει ευθύνες. Σταμάτα να κρύβεσαι κάθε φορά που κερδίζουμε την μπάλα και μη νομίζεις ότι θα μπορείς για πολύ να επιβιώνεις στη βασική ενδεκάδα μόνο και μόνο βασιζόμενος στην ταμπέλα του ταλέντου. Ό,τι έχεις να μας δείξεις πρέπει να μας το δείξεις τώρα. Για το καλό σου το λέω. Η ανηφόρα είναι δύσκολη. Η κατηφόρα όμως είναι πανεύκολη. Ούτε που το καταλαβαίνεις για πότε σε παίρνει. Για δες πού κατέληξαν άλλα ταλέντα, όπως ο Ζησόπουλος κι ο Κουλακιώτης. Κι αυτοί κάποτε ήταν βασικοί στον ΠΑΟΚ, και τους αποκαλούσαμε ταλέντα. Δε φαντάζομαι να θες να έχεις την τύχη τους. Πάρ’ το απόφαση και μπες δυναμικά στη φωτιά, πριν να είναι αργά. Υπάρχουν και οι μεταγραφές, σου υπενθυμίζω…

Στα αξιομνημόνευτα ο τραυματισμός, για άλλη μια φορά νωρίς-νωρίς, του Σνάουτσνερ και η αντικατάστασή του από τον φιλότιμο, αλλά προβληματικό σαν δεξί μπακ, Ηλιάδη. Δυστυχώς ο ΠΑΟΚ έχει σταθεί πάρα πολύ άτυχος στη θέση του δεξιού μπακ φέτος, κάτι που του έχει στοιχίσει.

Η συνέχεια είναι την επόμενη Κυριακή στην Τρίπολη. Θεωρώ ότι η ομάδα βρίσκεται σε σταθερή ανοδική τροχιά, κι ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε κι ένα τρίποντο εκτός έδρας.