30/10/07

ΠΑΟΚ – Απόλλων Θ. 4-1


ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
6η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Ηλιάδης, Χαραλάμπους, Μελίσσης, Κνολ, Μπαλάφας, Κωνσταντινίδης, Μπαϊάνο, Σάλμον (85΄ Μουμίν), Βαγγελής (28΄ Χριστοδουλόπουλος), Γεωργιάδης
Απόλλων Θ.: Κόβατς, Γαλανόπουλος, Σίκοφ (46΄ Καραλιόπουλος), Στάθης (23΄ Μπρίτο), Περόνε, Κόλτσης, Σπυριδάκης, Παπαδόπουλος, Γκονσάλβες, Αμπονσά (79΄ Ζαπρόπουλος), Φαβάλι

Σκόρερ: 26΄ Μελίσσης, 70΄ Χριστοδουλόπουλος, 83΄ Σάλμον, 90΄ Κωνσταντινίδης - 67΄ Περόνε

Κίτρινες κάρτες ΠΑΟΚ: 19΄ Βαγγελής, 76΄ Κωνσταντινίδης, 79΄ Φερνάντεζ

Ευχάριστα εξελίχθηκε η κυριακάτικη βραδιά στην Τούμπα, αν και το τελικό σκορ δεν αντικατοπτρίζει το άγχος, την αγωνία και την προσπάθεια που καταβλήθηκε για να φτάσει η ομάδα στη νίκη. Ο αγώνας ξεκίνησε αρκετά καλά, ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος το πρώτο μισάωρο, επέβαλλε τον ρυθμό του, και σκόραρε στο 26΄ με κεφαλιά του Χρήστου Μελίσση, μετά από σέντρα από αριστερά του Χαραλάμπους, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε ωραία συρτή κοφτή πάσα του Βαγγελή, αλλά και μια αδέξια επέμβαση του αντίπαλου δεξιού μπακ, ο οποίος μάλλον έχασε την ισορροπία του, επιτρέποντας στον Κύπριο μπακ να σεντράρει ανενόχλητος από πλεονεκτική θέση. Η συνέχεια του πρώτου ημιχρόνου δεν ήταν εξίσου καλή, καθώς αποχώρησε τραυματίας ο (πολύ καλός μέχρι εκείνη τη στιγμή) Βαγγελής, ενώ ο Απόλλων Καλαμαριάς ισορρόπησε το παιχνίδι και έδειξε ότι δεν ήρθε στην Τούμπα για να αποτελέσει εύκολο στόχο. Τα τελευταία δέκα λεπτά του ημιχρόνου πέρασαν μ’ έναν ΠΑΟΚ αγχωμένο και βιαστικό για να πάει στα αποδυτήρια με το 1-0 στο τσεπάκι. Ήταν σαφές ότι αυτό που απαιτούνταν στην επανάληψη ήταν να μπούμε με τσαμπουκά, να επιβάλλουμε το ρυθμό μας και να επιδιώξουμε να σκοράρουμε τουλάχιστον άλλη μία φορά. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε, όχι γιατί η ομάδα δεν μπήκε αρκούντως επιθετικά, αλλά γιατί δεν προσέχαμε την άμυνά μας, και ιδιαίτερα ψηλά, αμέσως με το που χάναμε την μπάλα. Αποτέλεσμα ήταν να δώσουμε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενους να πραγματοποιήσουν και αυτοί αρκετές επιθέσεις, και να καταφέρουν να σκοράρουν σε μία απ’ αυτές στο 67΄ με τον Περόνε, ο οποίος ταλαιπώρησε αφάνταστα την άμυνά μας. Το ευχάριστο ήταν ότι καταφέραμε να ξαναπάρουμε το προβάδισμα μόλις μετά από τρία λεπτά, με μία συντονισμένη ενέργεια, παρόμοια με αυτή του πρώτου γκολ, και πάλι από αριστερά: Ο Μπαλάφας έβγαλε μπαλιά στον (ευρισκόμενο σε θέση οφσάιντ) Κωνσταντινίδη, και αυτός σέντραρε για το κεφάλι του επερχόμενου Χριστοδουλόπουλου, που στόχευσε σωστά. Η Καλαμαριά προσπάθησε να αντιδράσει, αλλά ένα γλίστρημα του αριστερού οπισθοφύλακά της έδωσε την ευκαιρία στον Ηλιάδη να μπει ανενόχλητος στην μικρή περιοχή του Κόβατς από δεξιά, να σεντράρει συρτά στον Σάλμον και αυτός να σκοράρει εύκολα. Το τελικό 4-1 γράφτηκε στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, με υπέροχη ατομική ενέργεια του Μπαϊάνο, ο οποίος πραγματοποίησε εντυπωσιακή κατά μέτωπο επέλαση, διάνυσε πάνω από το μισό γήπεδο περνώντας τέσσερις αντίπαλους παίκτες, βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Κόβατς και πλάσαρε πάνω του, για να πάρει το ριμπάουντ ο Κωνσταντινίδης και να σκοράρει προ κενής εστίας. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η νίκη δεν ήταν και τόσο εύκολη, ο αντίπαλος έχασε κι αυτός κάποιες ευκαιρίες, με τους Περόνε, Μπρίτο και Φαβάλι να οργιάζουν ανεξέλεγκτοι κατά διαστήματα να εκθέτουν επανειλημμένα την άμυνά μας, ενώ εμείς ευνοηθήκαμε και από κάποιες περιστάσεις, όπως γλιστρήματα αντιπάλων ή… εποπτών. Η ουσία πάντως είναι ότι παρουσιάσαμε ένα σαφώς βελτιωμένο πρόσωπο και ότι καταγράψαμε μία λαμπρή νίκη, η οποία θα μας βοηθήσει πολύ για τη συνέχεια.

21/10/07



Αυτές οι στιγμές σύντομα θα ξαναρθούν...

Άρης – ΠΑΟΚ

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
5η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
Άρης:
Χαλκιάς, Νέτο, Αουρέλιο, Α. Παπαδόπουλος, Ρονάλντο, Νεμπεγλέρας, Γκαρσία, Χαβίτο (46΄ Παπάζογλου), Κάλβο (85΄ Βανγκέλι), Ίβιτς (70΄ Σιστόν), Κόκε
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Μελίσσης, Χαραλάμπους, Κνολ, Ορφανός (64΄ Βρύζας), Μπαλάφας, Μπαϊάνο, Βαγγελής, Κωνσταντινίδης, Λάκης (70΄ Γεωργιάδης), Χριστοδουλόπουλος (80΄ Ίλιεφ)

ΣΚΟΡΕΡ: 16΄, 57΄ Κόκε, 73΄ Νάτσο Γκαρσία - 30΄ Μπαλάφας
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 24΄ Ορφανός, 27΄ Φερνάντεζ, 43΄ Μπαλάφας, 72΄ Κωνσταντινίδης

Όλοι οι ψύχραιμοι και νοήμονες παρατηρητές το είχαν επισημάνει εδώ και καιρό. Το ξαναείπαν μετά την ήττα με τα χέρια κάτω από τον Παναθηναϊκό, το επανέλαβαν μετά την ισοπαλία με τον ΟΦΗ. Μετά τον αποκλεισμό από το Θρασύβουλο ήταν πλέον φως-φανάρι. Μόνο εγώ δεν ήθελα να το ομολογήσω. Ποιο πράγμα; Μα, ότι ο ΠΑΟΚ φέτος δεν πάει για μεγάλα πράγματα, παρά ετοιμάζει ομάδα για του χρόνου και του παραχρόνου. Είναι σαφές. Βρισκόμαστε στην αφετηρία μιας μεγάλης προσπάθειας που θα μας οδηγήσει με βεβαιότητα στην κορυφή. Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει τώρα δεν πρέπει παρά να το θεωρήσουμε σαν έναν απαραίτητο σταθμό προς αυτή την πορεία. Αυτό καλό είναι να το συνειδητοποιήσουμε όλοι, και πρώτος εγώ, που κράτησα μέχρι τώρα υψηλούς τους τόνους και είχα την απαίτηση από τους παίκτες μας να μπαίνουν στο γήπεδο και να κερδίζουν κάθε παιχνίδι. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας: Κάθε ήττα του σήμερα είναι ένα μάθημα για ένα καλύτερο αύριο. Σύντομα τα πράγματα θα αποκατασταθούν, η ιστορία θα ξαναγράψει με χρυσά γράμματα τον ΠΑΟΚ, και η κατάσταση στην πόλη μας θα πάρει την κανονική της μορφή, και όχι με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω, όπως είναι σήμερα. Το αποψινό παιχνίδι δεν είναι παρά μια μαγική εικόνα. Καταφέραμε να δεχτούμε τέσσερα ολόκληρα γκολ από το Θρασύβουλο, ομάδα βήτα Εθνικής, δεχτήκαμε κατά τον ίδιο τρόπο και τρία γκολ από μια παρόμοια ομάδα. Δεν πειράζει, ας χαρούν λίγο κι αυτοί. Πρόσκαιρο θα είναι. Το μέλλον όμως ανήκει σε μας. Με Θόδωρο Ζαγοράκη αρχηγό η πορεία μας προς την κορυφή είναι σίγουρη και προδιαγεγραμμένη.

Δε θέλω να σταθώ σε λεπτομέρειες του αποψινού παιχνιδιού, δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία, άλλωστε. Δυο-τρία πραγματάκια μόνο σε σχέση με όσα έχω και κατά το παρελθόν γράψει:

Μπράβο σου Σωτήρη Μπαλάφα! Αυτός είσαι! Έτσι πρέπει να παίζεις. Άντε αγόρι μου, συνέχισε έτσι, και το μέλλον θα είναι όλο δικό σου. Να ξέρεις εμείς σε παρακολουθούμε. Μη χαλαρώσεις! Συνέχισε γερά όπως σήμερα, και θα έχεις πολλές ευκαιρίες να φιλήσεις το Δικέφαλο στο στήθος όπως πολύ όμορφα έκανες απόψε. Συνέχισε να διαψεύδεις όσους δεν σε πιστεύουν. Να ξέρεις, εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, είμαστε αυστηροί μαζί σου γιατί σε πιστεύουμε και ξέρουμε ότι μπορείς να φτάσεις ψηλά.

Συγχαρητήρια και σε σένα, κύριε Νίκο Βεζυρτζή. Η μεταγραφή του Μπαϊάνο ήταν εξαιρετική. Θα τη θυμόμαστε. Όπως και τη συμβολή σου στο θέμα συναίνεσης Παγώνη στην ΑΜΚ. Συνέχισε να συνεργάζεσαι. Μπορεί η διοίκηση Ζαγοράκη να έχει χαράξει το δικό της δρόμο με τους δικούς της ανθρώπους, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ξεχνάμε όσους έχουν προσφέρει και γενικά όλους τους Παοκτσήδες.

Προς όλους τους παίκτες του ΠΑΟΚ: Μη μασάτε! Ψηλά τα κεφάλια! Είμαστε μαζί σας! Πάμε για νίκη με την Καλαμαριά. Και μη χαλαρώνετε, επειδή είπαμε ότι χτίζουμε την ομάδα του μέλλοντος. Το είπε ο Ζαγοράκης στη συνέντευξη τύπου, όπως είμαι βέβαιος ότι σας το είπε και στα αποδυτήρια: «Θα παλεύουμε όλα τα παιχνίδια». Αυτό ζητάμε από σας. Ψηλά το κεφάλι, αισιοδοξία, μαχητικότητα, πρέσινγκ, τσαμπουκά επί 90 λεπτά σε κάθε παιχνίδι.

ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!

10/10/07

Θρασύβουλος - ΠΑΟΚ 4-2



ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΟΣ 2007-08
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΣ ΓΥΡΟΣ ΝΟΚ-ΑΟΥΤ


Συνθέσεις:

Θρασύβουλος: Κωστάκης, Σωτήρχος, Ρόκας (63΄Μαρκορά), Βασιλείου, Λιαπάκης, Κατσίκης, Μανίκας (74΄Μπαριέντος), Σπυρόπουλος (52΄Μανζί), Γκάγκας, Πουλάκος, Μίχος
ΠΑΟΚ: Kυριακίδης, Λάκης (56΄Χριστοδουλόπουλος), Κνολ, Γκονζάλεζ, Μπαλάφας, Ορφανός (46΄Μουμίν), Κωνσταντινίδης, Σάλμον, Γεωργιάδης, Ηλιάδης, Ίλιεφ (46΄Βρύζας)

Γκολ: Ρόκκας 3΄ 1-0, Λιαπάκης 15΄ 2-0, Πουλάκος 54΄3-0, Χριστοδουλόπουλος 67΄ 3-1, Σάλμον 88΄ 3-2, Κατσίκης 94΄ 4-2.


Μια ροχάλα κατάμουτρα

...Όχι από το Θρασύβουλο. Αυτός τη δουλειά του κάνει, και πολύ καλά, μάλιστα. Από τους παίκτες, αλλά και το προπονητικό τιμ της αγαπημένης μας ομάδας.
Μια ροχάλα κατάμουτρα σε όλους εμάς που αγαπάμε αυτή την ομάδα. Που καρδιοχτυπούμε για τα τέσσερα ιερά γράμματα.

Είμαστε, λοιπόν, τα μεγάλα κορόιδα. Οι μαλάκες της υπόθεσης. Αυτοί εισπράττουν τα παχυλά συμβόλαια που τους εξασφαλίζουν για όλο το υπόλοιπο της ζωής τους. Κάνουν τη μεγάλη ζωή με τα σπορ αμάξια και τα φωτομοντέλα. Πουλάνε μαγκιά παντού. "Παίκτης του ΠΑΟΚ", σου λέει. Πρώτη μούρη στη Θεσσαλονίκη. Ή έρχονται ως σωτήρες από την άλλη άκρη της Ευρώπης (όπου απολύθηκαν...) με ένα συμβόλαιο που ούτε τόλμησε η διοίκηση να το ανακοινώσει, παρά τη γενική πολιτική διαφάνειας που ακολουθεί. ΠΕΣ ΜΑΣ ΠΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΥΡΙΕ ΣΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΤΣΙ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΑΣΟΡΤΙ ΚΙ ΕΣΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΟΥ. ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ;

Λίγη τσίπα, λίγη αιδώ, ρε παιδιά! Μη μας φτύνετε έτσι κατάμουτρα! Είπαμε, είναι "ανεξήγητη αγάπη" ο ΠΑΟΚ, αλλά μην μας προσγειώνετε έτσι ανώμαλα! Αφήστε μας για λίγο στις ψευδαισθήσεις μας. Αφήστε μας να πιστεύουμε ότι νοιάζεστε. Ότι δεν μας έχετε γραμμένους στ' αρχίδια σας. Ότι δεν παίζετε τους αγώνες μας στο στοίχημα. Ότι σέβεστε το ψωμί που τρώτε. Προσέξτε, γιατί έτσι και ξυπνήσουμε θα μείνετε μόνοι σας! Πάνω σε μας τα κορόιδα που έχουμε κάνει συναισθηματική επένδυση σ' αυτά τα τέσσερα ιερά γράμματα βασίζεται και ο δικός σας ο μισθός. Ο Alpha που πλήρωσε για να προβάλλει το σημερινό ματς, πλήρωσε γιατί ήξερε ότι κάτι τέτοια κορόιδα σαν κι εμάς θα καθόταν μεσημεριάτικα να το δουν. Απ' τα λεφτά αυτά πληρώνεστε. Κι απ' τα λεφτά των άλλων των κορόιδων, των ακόμα μεγαλύτερων, που τραβήχτηκαν στη Φυλή για να σας δουν από κοντά και στο τέλος δεν ήξεραν πού να κρυφτούν. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΓΥΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟ 2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ! Και να μην ακούω χαζά ότι "το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα σόου και δεν πρέπει να το παίρνουμε και πολύ σοβαρά". ΑΝ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΘΕΑΜΑ ΘΑ ΒΛΕΠΑΜΕ PREMIER LEAGUE KAI BUDESLIGA, ΜΕ ΣΑΣ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΠΩΣ Θ' ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΑΝ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑ; ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΜΙΑ ΠΑΣΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ ΜΕΤΡΑ; Άντε από κει!
Το ξεκαθαρίζω: Η γοητεία του ποδοσφαίρου είναι αυτή, ο Δαυίδ να νικάει τον Γολιάθ. Δεν είναι το θέμα πως αποκλειστήκαμε. Το θέμα είναι η εμφάνιση. Τραγική! Κατάπτυστη! Επονείδιστη! Ντροπιαστική!

Φερνάντο Σάντος ξεκαθάρισε την κόπρο του Αυγείου τώρα, πριν σε πάρει και σένα η μπάλα! Κανονίστε την πορεία σας, εκεί στο αγωνιστικό τμήμα...


Για άλλη μια φορά δηλώνω την αμέριστη εμπιστοσύνη μου στο
ΘΟΔΩΡΟ ΖΑΓΟΡΑΚΗ και μόνο σ' αυτόν. Θόδωρε είσαι η ελπίδα όλων μας. Στο τέλος είμαι βέβαιος - και όχι μόνο εγώ - ότι με σένα μπροστά θα βγούμε νικητές. Προχώρα! Εμείς σε ακολουθούμε! Ό,τι κι αν αποφασίσεις είμαστε μαζί σου.

ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!

Θρασύβουλος - ΠΑΟΚ

ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΟΣ 2007-08
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΝΟΚ-ΑΟΥΤ

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ 1ου ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ


Αδύνατο να πιστέψω αυτό που βλέπουν τα μάτια μου. Ο Θρασύβουλος έχει κάνει κουδούνια τον ΠΑΟΚ! Είμαστε με τα καλά μας; Δεν έχουν τσίπα αυτοί οι άνθρωποι που φορούν την τιμημένη φανέλλα του ΠΑΟΚ; Δεν ακούν τον κόσμο να τραγουδάει ΠΑΟΚ ΟΛΕ στο γήπεδο; Για ποιόν νομίζουν ότι πήγε μέχρι τη Φυλή στην πιο απόμακρη άκρη του λεκανοπεδίου όλος αυτός ο κόσμος; Για την πλάκα του; Για τη δόξα του ΠΑΟΚ πήγε. Κι αυτοί σέρνονται! Ο Ζαγοράκης γιατί πιστεύουν ότι ανέλαβε; Για την πλάκα του; Ή για να βγάλει λεφτά; Για τη δόξα του ΠΑΟΚ ανέλαβε. Κι αυτοί δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους! Εγώ γιατί νομίζουν ότι γράφω; Όπως και τόσοι άλλοι που ασχολούνται με την ομάδα αυτή; Μήπως είμαστε αργόσχολοι; Μήπως πληρωνόμαστε παχυλά συμβόλαια όπως αυτοί; Μήπως νομίζουν ότι είμαστε τόσο ρηχοί και μίζεροι που δεν έχουμε τίποτ' άλλο ν' ασχοληθούμε και τίποτ' άλλο ν' αγαπήσουμε; ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ! ΩΣ ΕΔΩ! Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ! ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΤΕ! ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗΜΕΝΗ ΦΑΝΕΛΛΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΝΑ ΤΟ ΔΗΛΩΣΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΣΑΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ! ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΤΩΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ 'ΡΘΟΥΜΕ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ!

ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!

6/10/07

ΠΑΟΚ – ΟΦΗ 2-2


ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
4η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ:
Φερνάντες, Ηλιάδης (56` Γεωργιάδης), Χαραλάμπους, Μελίσσης, Κνολ, Μπαλάφας, Κωνσταντινίδης, Βαγγελής, Σάλμον (71` Χριστοδουλόπουλος), Βρύζας (83` Ιλιεφ), Λάκης.
ΟΦΗ: Πίρσμαν, Αρβανίτης, Ταραλίδης, Σίμιτς (79` Πλιάγκας), Πόποβιτς (66`Νουαφόρ), Ισά, Ρουμπάκης, Σφακιανάκης, Μονιάκης, Κουνενάκης, Λεοζίνιο (77` Γκέρμπερ).

ΣΚΟΡΕΡΣ: 6` Λεοζίνιο 0-1, 8` Βαγγελής 1-1, 9` Κωνσταντινίδης 2-1, 36` Κουνενάκης 2-2
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 85` Χριστοδουλόπουλος, 93` Κνολ - 80` Ισά


Η ανώμαλη προσγείωση συνεχίζεται…
Μετά την ήττα με κατεβασμένα τα χέρια στη Λεωφόρο, η ανάδειξη των αδυναμιών και των ορίων του σημερινού ΠΑΟΚ συνεχίστηκε απόψε και στην Τούμπα, ενάντια μάλιστα σε κατώτερο αντίπαλο. Σ’ ένα φαινομενικά εύκολο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ άφησε τζάμπα και βερεσέ δύο υπερπολύτιμους βαθμούς. Το μόνο ευχάριστο, όπως βλέπω εγώ τα πράγματα, είναι ότι βιώνουμε όλοι ένα ταξίδι αυτογνωσίας, περνούμε δηλαδή ένα στάδιο απαραίτητο στο μακρύ δρόμο προς την αυτοβελτίωση. Μετά, λοιπόν, την αγαλλίαση του 3-0 επί του Ηρακλή, επέρχεται η ανώμαλη προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα: Οι ομάδες δεν χτίζονται από τη μία μέρα στην άλλη, ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, οι πίκρες και τα εμπόδια της διαδρομής πολλά. Θα βγούμε νικητές μόνο αν καταφέρουμε να επιδείξουμε την απαραίτητη επιμονή κι υπομονή.

2-2 με τον ΟΦΗ μέσα στην Τούμπα, λοιπόν, και καθώς οι ώρες περνούν και η πρώτη ένταση και ο εκνευρισμός δίνουν τη θέση τους στην περισυλλογή, αναρωτιέται κανείς: Τι έφταιξε; Γιατί δεν μπόρεσε ο ΠΑΟΚ να κερδίσει τον κατώτερο ΟΦΗ;

Δύο γκολ παθητικό μέσα στην Τούμπα
Το πρώτο που περνά απ’ το μυαλό είναι ότι δεχτήκαμε δύο ολόκληρα γκολ μέσα στην Τούμπα. Και τι γκολ; Το πρώτο ήταν μια αντεπίθεση στην οποία ουδείς μάρκαρε. Ο Σφακιανάκης διέσχισε ανενόχλητος το μισό γήπεδο, ενώ οι χαφ μας κοιτούσαν την πλάτη του, πάσαρε στον Λεοζίνιο, οι αμυντικοί μας τον κοιτούσαν να πλησιάζει και ουδείς αποφάσιζε να πέσει στα πόδια του, ο Λεοζίνιο σούταρε έτσι ανενόχλητος από πλεονεκτική θέση, ο δε Φερνάντεζ έμεινε «άγαλμα», πράγμα περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς ότι παρακολουθούσε τη φάση από το ξεκίνημά της, και ήταν φως φανάρι ότι ο αντίπαλος θα σουτάρει, δεν υπήρχε δηλαδή ο παραμικρός αιφνιδιασμός. Πρόκειται λοιπόν για μια φάση για σεμινάριο. Σεμινάριο χαρακτηριστικών λαθών ενός τρόπου παιχνιδιού που πρέπει να περάσει το γρηγορότερο δυνατόν στο ανεπίστρεπτο παρελθόν: Χαφ χωρίς ταχύτητα και σπιρτάδα, χωρίς γρήγορες επιστροφές, χωρίς διάθεση για μαρκάρισμα. Αμυντικοί που μαρκάρουν «με τα μάτια» (πασίγνωστη παθογένεια του ελληνικού ποδοσφαίρου), κι ένας τερματοφύλακας αφηρημένος, που του έχουν δώσει να καταλάβει ότι αποτελεί ένα μεγάλο ταλέντο, όχι όμως και ότι πρέπει να δουλέψει σκληρά για να διατηρήσει και να εξελίξει το ταλέντο του αυτό (άλλη μια μεγάλη παθογένεια του ελληνικού ποδοσφαίρου, τα χαραμισμένα ταλέντα).

Το δεύτερο γκολ ήταν απ’ αυτά που μια σοβαρή ομάδα δεν πρέπει να δέχεται παρά μόνο σε πολύ ειδικές και ακραίες περιστάσεις. Εκτέλεση κόρνερ από τον Σίμιτς, κεφαλιά του Κουνενάκη, γκολ. Αν είναι δυνατόν! Εντάξει, είναι ψηλός ο Κουνενάκης, αλλά είναι δυνατόν να μην μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε; Ποιος είναι τέλος πάντων; Ο Χορστ Χρούμπες; (Πού τον θυμήθηκα τώρα αυτόν…) Μπορεί κανείς να δεχτεί ότι ήμασταν λίγο άτυχοι σ’ αυτό το γκολ, έτσι όπως πήγε ιδανικά η μπάλα στο κεφάλι του Κουνενάκη, κι από κει δοκάρι και μέσα, από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΟΦΗ είχε κι ένα εντυπωσιακότατο δοκάρι λίγο νωρίτερα. Ένα δοκάρι που προήλθε από την παθογένεια του δεξιού άκρου της άμυνάς μας…

Το πρόβλημα του δεξιού μπακ
Εντάξει, είμαστε άτυχοι. Χάσαμε από σοβαρό τραυματισμό ένα θαυμάσιο δεξί μπακ, τον Αραμπατζή, ο οποίος θα βοηθούσε τα μάλα την ομάδα. Χάσαμε στο καπάκι και τον αντικαταστάτη του, τον Σνάουτσνερ. Από κει και πέρα, όμως, δεν επιτρέπεται να μας «κάνει κουδούνια» από τα δεξιά ο Σίμιτς με τον Λεοζίνιο, και κάθε επίθεση του ΟΦΗ να είναι κίνδυνος-θάνατος. Όχι, δεν είναι μόνο του Ηλιάδη το φταίξιμο. Δεν είναι ατομικό το ζήτημα. Κι ούτε πιστεύω ότι αν έβαζε τον Πεχλιβάνη θα ήταν καλύτερα. Το κλειδί είναι η συνεργασία και οι αλληλοκαλύψεις. Όπως ήταν παραταγμένα τα χαφ, ο Βαγγελής έκλινε κάπως προς τα αριστερά και ο Μπαλάφας προς τα δεξιά. Πού ήταν λοιπόν ο Μπαλάφας; Βοήθησε καθόλου τον Ηλιάδη; Όχι. Ο Λάκης; Στο πρώτο ημίχρονο όλο στην επίθεση είχε το μυαλό του. Δεν βοήθησε, παρά μονάχα όταν πλέον τον γύρισε ο Σάντος μπακ, αχρηστεύοντάς τον όμως έτσι επιθετικά (το ίδιο βιολί όπως και με τον Παναθηναϊκό. Χάνουμε το καλύτερο επιθετικό μας εργαλείο μόνο και μόνο για να φυλάξουμε τα νώτα μας – μεγάλη η χάρη αυτού του Σίμιτς). Αναγκαζόταν και γύριζε ο Σάλμον να μαρκάρει. Και εδώ ερχόμαστε λίγο και στον Φερνάντο Σάντος…

Η διάταξη της ομάδας
Πάντα μου άρεζε να ασκώ κριτική στους προπονητές. Όχι για να τους επικρίνω. Αλλά γιατί πιστεύω ότι πρέπει να καλλιεργήσουμε νοήμονες φιλάθλους. Να προωθήσουμε την ποδοσφαιρική παιδεία. Το ποδόσφαιρο είναι ένα εγκεφαλικό παιχνίδι, και εκεί έγκειται η μεγάλη γοητεία του. Είναι όμορφο να προσπαθείς να «διαβάζεις» τα παιχνίδια. Όμορφο και διδακτικό. Το να τα ρίχνεις όμως όλα στον προπονητή και να ζητάς με το παραμικρό την απομάκρυνσή του είναι ηλίθιο και απαράδεκτο. Κάθε προπονητής χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει. Με ελάχιστες εξαιρέσεις εμφανώς ανίκανων και «λίγων» προπονητών, ένας προπονητής πρέπει να μένει σε μια ομάδα τουλάχιστον τρία χρόνια. Όπως ακριβώς και ο Φερνάντο Σάντος στον ΠΑΟΚ. Θα μείνει τουλάχιστον τρία χρόνια στον ΠΑΟΚ και θα μας μάθει πολλά. Εγώ προσωπικά νιώθω πολύ μικρός και λίγος για να του ασκήσω κριτική. Κάθε φορά που βλέπω τον ΠΑΟΚ μαθαίνω και κάτι καινούριο για το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι απόψε ο ΠΑΟΚ έπαιξε κατά διαστήματα καλό, σύγχρονο και δουλεμένο ποδόσφαιρο. Τα δύο γκολ που έβαλε το αποδεικνύουν. Είναι μεγάλη υπόθεση που διαθέτουμε αυτόν τον προπονητή, και έχουμε πολλά να μάθουμε απ’ αυτόν. Κάποιες απορίες όμως μου δημιουργήθηκαν απόψε, και αναζητώ εναγωνίως απαντήσεις:

Πρώτον, εφόσον επέλεξε ο Σάντος να κατέβει με δυο βαριά φορ, σε ένα σύστημα 4-2-1-3 (αλήθεια, 4-3-3 δεν είχες πει πως σου αρέσει, Φερνάντο; Πώς και βρέθηκες με δύο φορ;), γιατί τοποθέτησε τον Σάλμον πιο πίσω και τον Βρύζα φουνταριστό; Ο Σάλμον μοιάζει για κλασσικός παίκτης περιοχής, και γι’ αυτό τον πήραμε άλλωστε. Όσο κι αν χρειάζεται και στα μετόπισθεν, δεν είναι χαράμισμα; Ιδιαίτερα όταν υπάρχει και ο Βρύζας, παίκτης εξοικειωμένος με τη θέση του μεσοεπιθετικού, και παίκτης που έτσι κι αλλιώς σπανίως διακρίθηκε για μεγάλη δεινότητα στο σκοράρισμα. Έχω την αίσθηση ότι σε ορισμένες φάσεις, ιδιαίτερα στο β’ ημίχρονο, αν βρισκόταν ο Σάλμον στη θέση του Βρύζα μέσα στην περιοχή, η κατάληξη θα ήταν διαφορετική.

Δεύτερον: Είναι γνωστό ότι ο Βρύζας δεν βγάζει 90 λεπτά παιχνιδιού. Τι τον αφήνεις μέσα; Αφού μετά το 70΄ είναι πλέον ξεψυχισμένος. Αντί να βγάλεις τον Σάλμον, πέρασέ τον σέντερ φορ και βγάλε τον Βρύζα. Κι όχι στο 71΄. Στο 60΄…

Τρίτον: Αφού βλέπεις ότι επικρατεί αναταραχή και εκνευρισμός όσο περνάει η ώρα, γιατί ανακατεύεις τόσο την τράπουλα και κάνεις τους παίκτες να χάσουν τον μπούσουλα; Με την αλλαγή του Ίλιεφ (αλήθεια, αυτός δεν ήταν που έλεγες ότι είναι ανέτοιμος και θέλει δουλειά ακόμη;) κανείς δεν ήξερε πλέον πού ακριβώς παίζει όλοι δε ψάχνανε τον σέντερ φορ, που όμως δεν υπήρχε…

Τέταρτον: Όλο το γήπεδο έβλεπε ότι στο β΄ ημίχρονο ο ΟΦΗ έπαιζε κατενάτσιο και έπρεπε να ανέβουμε και να πρεσάρουμε πιο ψηλά. Γιατί δεν έγινε; Γιατί; Φοβήθηκες μη φάμε καμιά αντεπίθεση; Μα, να σου πω κάτι; Παίξε καλά και πιεστικά σαν ΠΑΟΚ, κάνε ευκαιρίες, κι ας χάσεις. Τι ένας βαθμός, τι κανένας. Η ουσία είναι ότι ήρθε ο ΟΦΗ και μας έπαιξε όπως ήθελε μέσα στην Τούμπα. Πρέσαρε, λοιπόν, εσύ, σαν ΠΑΟΚ που είσαι, κι ας χάσεις…

Πέμπτον, αφού βλέπεις ότι ο Χαραλάμπους δεν είναι σήμερα ο Χαραλάμπους της Λεωφόρου, γιατί δεν βάζεις Γκονζάλες; Τσιγκουνεύτηκες την αλλαγή; Ας πρόσεχες. Στο κάτω-κάτω, τι εστί Σίμιτς και τι Λεοζίνιο το γνώριζες και πριν αρχίσει το ματς. Ή μήπως όχι;;

Τα βαθύτερα αίτια της ήττας
Ό,τι και να λέμε, πάντως, η ουσία είναι ότι για άλλη μια φορά χάσαμε την ψυχραιμία μας και την οργάνωσή μας, όπως στα παλιά, καλά χρόνια του Βούκοτιτς και του Παράσχα, και δεν μπορέσαμε να παίξουμε μεθοδικά, ήρεμα, με σύστημα και πρόγραμμα, ώστε να βάλουμε την μπάλα κάτω και να μπούμε με αξιώσεις στα αντίπαλα καρέ. Και εδώ η απάντηση δεν είναι βέβαια η άσκηση κριτικής στον Σάντος, αλλά να βάλουμε τα κεφάλια κάτω και να δουλέψουμε περισσότερο. Να «δέσουν» οι αυτοματισμοί, να γνωρίζουμε ανά πάρα ώρα και στιγμή τι πρέπει να κάνουμε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Θέλουμε όμως δουλειά και στη φυσική κατάσταση. Το επίπεδό μας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι αρκούντως καλό. Θέλουμε δουλειά. Ορισμένα παιδιά χρειάζονται πολύ προσοχή και ατομικά. Όπως ο Μπαλάφας. Είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής, πολύ ταλαντούχος, αλλά «φοβιτσιάρης». Η μπάλα του "καίει" τα πόδια (Σωτήρη, αν το διαβάζεις αυτό, σε προκαλώ να με διαψεύσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο). Θέλει ατομικό πρόγραμμα για να μάθει να κινείται όταν αναπτυσσόμαστε και να παίρνει πρωτοβουλίες. Ο Φερνάντες, να μη χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του. Ο Κνολ, να μάθει να πηδάει στο σωστό χρόνο. Ο Βαγγελής, να μάθει να μαρκάρει χωρίς συνεχή φάουλ. Ο Χριστοδουλόπουλος να παίζει ομαδικά και όχι για τον εαυτό του. Όλοι μας οι παίκτες να μάθουν να σουτάρουν και να μάθουν να τολμούν να σουτάρουν. Θέλουμε δουλειά. Πολύ δουλειά. Και έχουμε τρεις βδομάδες καιρό για να το κάνουμε. Στις 20 Οκτωβρίου είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τα αποτελέσματα θα φανούν…

ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!