Μεγαλοπρεπής κυριαρχία και άνετη νίκη
Άνετος, σίγουρος, οργανωμένος, ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε για πρώτη φορά μετά από 24 χρόνια με το δεξί το νέο πρωτάθλημα, καταφέρνοντας να φύγει νικητής από μια δύσκολη έδρα της επαρχίας, κάτι που είχε να πετύχει σχεδόν ενάμισι χρόνο.
Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε με μεγάλη δύναμή του τη μεσαία γραμμή, ήλεγξε το ρυθμό του αγώνα, είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας, έκλεισε επιτυχώς τους χώρους του αντιπάλου και νίκησε εύκολα.
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι η εξέλιξη του αγώνα ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για τον ΠΑΟΚ, αφού ευτύχησε να προηγηθεί από στημένη φάση στο 8΄, ενώ κατάφερε να διπλασιάσει τα τέρματά του πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Παράλληλα, ο ΟΦΗ παρουσιάστηκε ανέτοιμος, ασύνδετος και με κακή ψυχολογία, όχι μόνο λόγω της δυσάρεστης για αυτόν εξέλιξης του αγώνα, αλλά και εξαιτίας εσωτερικών τριβών.
Σε κάθε περίπτωση αυτό δεν μειώνει την επιτυχία του ΠΑΟΚ, ο οποίος πήρε άξια τους 3 βαθμούς και κατέγραψε την πρώτη του εκτός έδρας επιτυχία. Η ψυχολογία πλέον είναι στα ύψη, το σχέδιο "4 στα 4" προχωρά, και στο ντέρμπι της 14ης Σεπτεμβρίου η Τούμπα αναμένεται να ζήσει μεγάλες στιγμές.
Πώς αγωνίστηκε ο ΠΑΟΚ
Όπως αναμενόταν, ο ΠΑΟΚ παρατάχτηκε με 4-2-3-1. Τερματοφύλακας ο Χαλκιάς, δεξί μπακ ο Σνάουτσνερ, αριστερό ο Κωνσταντινίδης, σέντερ μπακ ο Μάρκος Αντόνιο και ο Κοντρέρας, αμυντικά χαφ ο Πάμπλο Γκαρσία και ο Βερόν, πιο μπροστά ο Βιερίνια αριστερά, ο Ίβιτς στο κέντρο και ο Κονσεϊσάο αριστερά, ενώ φουνταριστός φορ ήταν ο Μουσλίμοβιτς. Από τα δυο σέντερ μπακ ηγετικό ρόλο είχε ο Κοντρέρας, ενώ ο Μάρκος Αντόνιο κινούνταν λίγο πιο ελεύθερα. Στα αμυντικά χαφ ο Γκαρσία είχε κάπως πιο αμυντικά καθήκοντα, ενώ ο Βερόν οργανωτικά. Κονσεϊσάο και Βιερίνια αλλάζαν ενίοτε πλευρές, ενώ ο Ίβιτς είχε έναν ελεύθερο συνδετικό ρόλο μεταξύ μεσαίας γραμμής και επίθεσης.
Ο ΠΑΟΚ βασίστηκε σε ένα πολύ αποτελεσματικό πρέσινγκ, έκλεινε διαρκώς τους ελεύθερους χώρους, ήταν πολύ "πυκνός" στη μεσαία γραμμή, ενώ με το που κέρδιζε την μπάλα προσπαθούσε με καλή κυκλοφορία να ελέγξει το ρυθμό και να βγει σε οργανωμένη επίθεση χωρίς άγχος και πίεση. Όπως είχα προβλέψει, παίζει πολύ το 1-2 και τα "τριγωνάκια" φέτος, με τους παίκτες κοντά ο ένας στον άλλο και μείωση των μακρινών μπαλιών (οι οποίες πάντως δεν εξέλειψαν ούτε σήμερα).
Η εξέλιξη του αγώνα
Ο ΠΑΟΚ ευτύχησε να προηγηθεί από νωρίς. Στο 8΄ κέρδισε φάουλ πλάγια αριστερά, το εκτέλεσε ο Πάμπλο Γκαρσία, πηδήσαν για κεφαλιά Κουνενάκης και Μάρκος Αντόνιο, η μπάλα κόντραρε, και ο Μάρκος Αντόνιο, ταχύτατος και με μεγάλο διασκελισμό, πήρε το ριμπάουντ και πλάσαρε τον Μάλαρτζ.
Στο 26΄ ο ΠΑΟΚ έχασε μεγάλη ευκαιρία, καθώς ο Κονσεϊσάο βρέθηκε μόνος από δεξιά, έβγαλε συρτή σέντρα, αλλά ο Μάλαρτζ πρόλαβε τον κάπως βαρύ Μουσλίμοβιτς.
Στο 31΄ ο ΟΦΗ ζήτησε πέναλτι όταν σέντρα του Πίτσου από δεξιά βρήκε το χέρι του Κονσεϊσάο. Θεωρώ ότι ήταν όντως ακούσιο, η απόσταση των δύο παικτών ήταν πολύ μικρή για να προλάβει ο Κονσεϊσάο να αποφύγει την μπάλα, το γεγονός όμως είναι ότι το χέρι ήταν απλωμένο, και θεωρώ ότι 3 στις 4 περιπτώσεις το πέναλτι αυτό δίνεται και μία μόνο δεν δίνεται.
Στο 42΄ ο ΠΑΟΚ "έκρυψε" την μπάλα, με μια υποδειγματική επίθεση με αλλαγή της μπάλας με τη μία μεταξύ τουλάχιστον πέντε παικτών, και τελική σέντρα του Σνάουτσνερ από δεξιά, αριστοτεχνικό κατέβασμα της μπάλας με το στήθος από τον πάντα ομαδικό Μουσλίμοβιτς στον επερχόμενο Κονσεϊσάο, ο οποίος έδειξε σήμερα μεγάλη πανουργία στον τρόπο που κινήθηκε στον αγωνιστικό χώρο, και φοβερό φαλτσαριστό σουτ στο "γάμμα" της εστίας του Μάλαρτζ. Είναι χαρακτηριστικό της θέσης και του ρόλου του Κονσεϊσάο στην ομάδα το γεγονός ότι έτρεξε αμέσως να αγκαλιάσει τον Φερνάντο Σάντος και να του αφιερώσει το γκολ. Είναι για μένα φανερό ότι οι δυο τους έχουν κάνει ουκ ολίγες κατ' ιδίαν συζητήσεις για τον φετινό ΠΑΟΚ, και ότι ο Σάντος έχει βασίσει πολλά στον έμπειρο συμπατριώτη του.
Γενικά ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερος από τον ΟΦΗ, έκανε περισσότερες και καλύτερες επιθέσεις, έβαλε δυο γκολ και έδειξε ότι δύσκολα θα έχανε τη νίκη.
Στο 2ο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ήλεγξε το ρυθμό, προσπάθησε να κρατήσει μια πιο παθητική στάση και να βγει σε αντεπιθέσεις και έκανε τελικά και κάποια οικονομία δυνάμεων. Δύο ήταν οι μεγάλες ευκαιρίες που έχασε:
Στο 64΄ ταχύτατη επέλαση του διεισδυτικού Βιερίνια από αριστερά και σέντρα στον επερχόμενο Ίβιτς, ο οποίος νικήθηκε από τον Μάλαρτζ (παρότι ο διαιτητής έδωσε άουτ, η μπάλα πήγαινε μέσα).
Στο 83΄ ο νεοεισελθών Λάκης έβγαλε εξαιρετική σέντρα από δεξιά και ο επερχόμενος Μουσλίμοβιτς (έχει τεράστια σημασία ότι ήρθε με δύναμη από πίσω και δεν ήταν στημένος σαν περίπτερο στην καρδιά της άμυνας του ΟΦΗ) έπιασε ισχυρότατη κεφαλιά, η οποία βγήκε δυστυχώς ελάχιστα άουτ. Θα ήταν καλό για την ψυχολογία του "Μούσλι" να έμπαινε αυτό το γκολ.
Το δυσάρεστο στοιχείο του β΄ ημιχρόνου ήταν ο σταθερότατος κατά το α΄ μέρος Χαλκιάς, ο οποίος πραγματοποίησε 2 τελείως άστοχες εξόδους σε ψηλές σέντρες (ιδιαίτερα η δεύτερη ήταν τραγική, δεν βρήκε καθόλου μπάλα και κινδυνεύσαμε να δεχτούμε γκολ), ενώ επεφύλασσε ακόμα μια μεγάλη βλακεία, όταν εκτέλεσε ελεύθερο επάνω στον αντίπαλο σέντερ φορ Εντόι, κι αν δεν βρισκόταν ο πολύπειρος Κοντρέρας να τον τζαρτζάρει αποτελεσματικά, θα έμπαινε με τη μπάλα στα δίχτυα.
Ατομική απόδοση
Εκτός του Χαλκιά του β΄ ημιχρόνου, δεν μπορώ να βρω υστερήσαντα παίκτη.
Ο Σνάουτσνερ είναι ένας σταθερότατος ποδοσφαιριστής, πιάνει σχεδόν πάντα ένα 80-90% των όχι ιδιαίτερα εκθαμβωτικών δυνατοτήτων του, είναι ένας εξαιρετικά φιλότιμος επαγγελματίας, σπανίως αφήνει τρύπα στην πλευρά ευθύνης του, ενώ στο ένας εναντίον ενός είναι ικανός να ανακόψει το 95%, αν όχι το 99%, των ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Κωνσταντινίδης ανταπεξήλθε με επιτυχία στον άχαρο για αυτόν ρόλο του αριστερού μπακ, και έχω την αίσθηση ότι ο Σάντος θα προβληματιστεί πολύ για το αν θα πρέπει να επαναφέρει τον Δάρλα στο επόμενο παιχνίδι.
Ο Μάρκος Αντόνιο είναι ένα παιδί που δίνει κάτι που ίσως λείπει από την ομάδα, δηλαδή δύναμη και ενθουσιασμό. Διαθέτει ύψος, ταχύτητα, μεγάλο διασκελισμό, ενθουσιασμό, θα βοηθήσει και επιθετικά στις στημένες φάσεις, αλλά του λείπει η εμπειρία και μερικές φορές κινείται ασυνάρτητα στον αγωνιστικό χώρο.
Ευτυχώς όμως υπάρχει και ο σοφός Κοντρέρας, ο οποίος γνωρίζει ανά πάσα στιγμή πώς πρέπει να κινηθεί στο χώρο και προσδίδει τεράστια αίσθηση ασφάλειας στην άμυνα.
Ο Πάμπλο Γκαρσία με εντυπωσίασε. Γνώριζα ότι είναι παικταράς, αλλά θεωρούσα ότι ήταν ανέτοιμος. Τελικά κατάλαβα ότι είχε δίκιο ο Σάντος που τον χρησιμοποίησε, γιατί ο άνθρωπος είναι κλάση. Ξέρει πώς να κινηθεί, κλείνει χώρους, μαρκάρει αποτελεσματικότατα, και βγάζει και εξαιρετικές πάσες. Έχω όμως κάποιες πληροφορίες ότι τα "προβληματάκια" στους προσαγωγούς θα διαρκέσουν κάπως περισσότερο απ' ό,τι θα θέλαμε... Ίδωμεν.
Καλός και ο Βερόν, πραγματικός εγκέφαλος στο χώρο του κέντρου, βασιλιάς με τη μπάλα στα πόδια. Θα ήθελα όμως να βάζει λίγο περισσότερο τα πόδια στη φωτιά, γιατί πολύ "μη μου άπτου" είναι. Πολύ εκλέπτυνση στο παιχνίδι του έχει, και πέρσι τον δικαιολογούσαμε γιατί ήταν δανεικός. Φέτος όμως υπέγραψε συμβόλαιο τριετούς διάρκειας, και περιμένουμε απ' αυτόν να τα δώσει όλα. Το ντέρμπι με την ΑΕΚ έρχεται. Ακούς, Ματίας;;
Ο ηγέτης του ΠΑΟΚ έδειξε ότι θα είναι φέτος ο Σέρζιο Κονσεϊσάο. Το έδειξε με τον ελεύθερο τρόπο που κινούνταν στον αγωνιστικό χώρο, με το πάθος με το οποίο μαρκάριζε, και με τον τρόπο που επιχειρούσε να ελέγξει την μπάλα, καθυστερώντας καμιά φορά την ανάπτυξη του παιχνιδιού, προκειμένου να κάνει τα "τσαλίμια" του και να δώσει στην ανάπτυξη της ομάδας την κατεύθυνση που αυτός θα επέλεγε. Μένει να διαπιστώσουμε αν οι φυσικές του δυνάμεις θα επαρκέσουν και αν θα μπορέσει με τα τσαλίμια του να υποτάξει και ισχυρότερους αντιπάλους. Στις 14 Σεπτεμβρίου θα ξέρουμε.
Με ικανοποίησε ο Βιερίνια. Έδειξε ότι έχει ταχύτητα, ξεπέταγμα, ποδοσφαιρική νοημοσύνη και φιλότιμο. Θεωρώ ότι στο μέλλον θα προσφέρει ακόμα περισσότερα.
Ο Ίβιτς μπορεί να μην "έβγαλε μάτια", όμως είχε μια σιωπηρή ουσία στο παιχνίδι του, ιδαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο. Έδειξε ότι συμμετέχει ουσιαστικά στην άμυνα, ενώ συμβάλλει σημαντικά και στην ανάπτυξη. Αυτό που θα ήθελα απ' αυτόν είναι λίγη περισσότερη ταχύτητα, αν όχι στο τρέξιμο, τουλάχιστον στην ενέργεια.
Και ο Μουσλίμοβιτς έκανε θετικό ντεμπούτο, αν και θα ήταν ευχής έργο να σκοράριζε. Έδειξε ότι γνωρίζει όλες τις κινήσεις του σέντερ φορ, "γεμίζει" την περιοχή, είναι ομαδικός, διαθέτει και δύναμη και τεχνική, δεν είναι αργός, ούτε αργόστροφος, αλλά κάπως βαρύς σαν κορμί. Θεωρώ ότι για πρώτη φορά μετά από χρόνια μετατρέπεται από παγκίτης σε πρώτο βιολί, και μάλιστα σε μια ξένη χώρα, οπότε θα πρέπει να του δώσουμε ένα διάστημα προσαρμογής.
Θεωρώ ότι και ο Μπαλάφας παρουσιάστηκε βελτιώμενος. Έχει δυναμώσει μυικά σε σχέση με πέρσι, ενώ και η ψυχολογία του μοιάζει καλύτερη, μετά την υπογραφή και του νέου, ανεβασμένου συμβολαίου του. Οι απαιτήσεις φέτος είναι αυξημένες, και να ξέρετε ότι θα τον βλέπουμε συχνά στο γήπεδο, και θα είναι πολύ βελτιωμένος, βοηθούμενος και από τη γενικότερη εικόνα της ομάδας.
Όλα καλά, λοιπόν, και αναμένουμε με ανυπομονησία την 14η Σεπτεμβρίου.
Συνθέσεις:
ΟΦΗ: Μάλαρτζ, Σταυρακάκης, Πίτσος, Κουνενάκης, Βενέτης, Δημούτσος, Σίμιτς, Ερέρα (46’ Σφακιανάκης), Ταραλίδης (74’ Ρουμπάκης), Ν’ Ντόι, Πόποβιτς (61’ Κοστόφσκι).
ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Σνάουτσνερ, Κωνσταντινίδης, Κοντρέρας, Μάρκος Αντόνιο, Βερόν, Γκαρσία (46’ Μπαλάφας), Κονσεϊσάο, Ιβιτς, Βιεϊρίνια (81’ Λάκης), Μουσλίμοβιτς (93' Αθανασιάδης).
Σκόρερς: 8’ Μάρκος Αντόνιο, 41’ Κονσεϊσάο
Διαιτητής: Κύρκος (Ηπείρου)
Κίτρινες κάρτες: 25΄ Κουνενάκης, 79΄ Σταυρακάκης - 35΄ Ιβιτς, 56΄ Βιεϊρίνια, 69΄ Μουσλίμοβιτς
