Κατ’ ευχήν εξελίχτηκε αυτή η τελευταία έξοδός μας από την Τούμπα για την κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος στην ισχυρή, αλλά αδιάφορη Ξάνθη. Στο πρώτο ημίχρονο καταφέραμε να προηγηθούμε με 1-0 χάρη στο υπέροχο μακρινό σουτ του Ίβιτς στο 23΄, ενώ είχαμε και μια μεγάλη ευκαιρία στο 19΄, όταν ο Χούτος έβγαλε με υπέροχη ασίστ τετ-α-τετ τον Μπακαγιόκο με τον Λυμπερόπουλο. Από την άλλη, αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με τους ταχείς μεσοεπιθετικούς της Ξάνθης, οι οποίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν 9 τελικές προσπάθειες, έναντι 2 του ΠΑΟΚ, έστω κι αν στάθηκαν ανίκανοι να δημιουργήσουν κάποια μεγάλη ευκαιρία. Αν όμως αυτό συνεχιστεί και στο β΄ ημίχρονο, είναι πιθανόν κάποια στιγμή η Ξάνθη να καταφέρει να σκοράρει και να μας φέρει σε δύσκολη θέση. Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στο α΄ ημίχρονο ήταν με το τεχνητό οφσάιντ της Ξάνθης, του οποίου πέσαμε θύματα τουλάχιστον 4 φορές, με αποτέλεσμα την απώλεια ισάριθμων επιθέσεων.
Στο δεύτερο ημίχρονο η Ξάνθη μπήκε φουριόζα, εκμεταλλεύτηκε την ταχύτητά της και κατάφερε τελικά να μας ισοφαρίσει στο 61΄, με μια γρήγορη αντεπίθεση στην οποία ο επισφαλής αμυντικά Λίνο υπερφαλλαγίστηκε τελείως, ο δε αργός Μπιζέρα δεν πρόλαβε τον Αγκάλι. Μετά το 70΄ φάνηκε ότι ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που ήθελε περισσότερο τη νίκη, με δυο εξαιρετικά πετυχημένες αλλαγές του Σάντος γύρισε το σύστημα σε 4-3-3, πίεσε, και με λίγη τύχη κατάφερε στις καθυστερήσεις να κερδίσει ένα πέναλτι σε ανατροπή του Αναστασάκου από τον Λυμπερόπουλο και να πάρει τη νίκη με εύστοχη εκτέλεση του Ίβιτς.
Ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο με 4-4-2, με Σνάουτσνερ-Λίνο πλάγια μπακ, Μπιζέρα-Κοντρέρας κεντρικό αμυντικό δίδυμο, Γκαρσία αμυντικό χαφ, Κονσεϊσάο δεξιά, Σορλέν αριστερά, Ίβιτς κεντρικό χαφ και Χούτο-Μπακαγιόκο επιθετικό δίδυμο. Χαρακτηριστικά αυτής της διάταξης ήταν η οργάνωση του παιχνιδιού από τα μετόπισθεν με τον νοικοκύρη και ηγετικό Γκαρσία και οι επιθέσεις από το δεξί άκρο με τον φουριόζο Κονσεϊσάο. Στον άξονα, ο Ίβιτς του πρώτου ημιχρόνου ήταν εξαιρετικός, καλύπτοντας πλήθος χώρων και συμβάλλοντας σημαντικά και στην επίθεση με κάθετες πάσες, στο β΄ ημίχρονο όμως, όσο περνούσε η ώρα η απόδοσή του έπεφτε. Από τα αριστερά δεν μπόρεσε να βοηθήσει ο Σορλέν, ο οποίος ούτε επιθετικογενής παίκτης είναι, ούτε ακραίος, ενώ ο Λίνο είχε να αντιμετωπίσει Πόι-Κιντάνα, οπότε έμεινε στα μετόπισθεν, χωρίς πάντως να μείνει απροβλημάτιστος από τους δυο δαιμόνιους Λατινοαμερικάνους της Ξάνθης, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι είναι περισσότερο χαφ-εξτρέμ παρά μπακ. Στην επίθεση ο Χούτος έδειξε να μην έχει προσαρμοστεί πλήρως στον τρόπο παιχνιδιού του ΠΑΟΚ και να μην έχει μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι, ενώ ο Μπακαγιόκο πάλεψε, δούλεψε, αλλά έδειξε ότι τελικά του ταιριάζει καλύτερα να μπαίνει σαν αλλαγή, καθώς ήταν ο μοιραίος παίκτης τόσο στο 19΄, όσο και σε μια φάση του β΄ ημιχρόνου, όταν μετά από ασθενή απόκρουση του Λυμπερόπουλου δεν μπόρεσε να ευστοχήσει προ κενής εστίας. Μετά το 70΄, με το 4-3-3 δείξαμε πολύ πιο επιθετικοί, καθώς αποκτήσαμε κλασικά εξτρέμ, τους Λάκη από δεξιά και Κονσεϊσάο από αριστερά, κλασικό φορ τον Αναστασάκο, ο οποίος έδειξε ότι δεν φορά τυχαία τη φανέλα με το Δικέφαλο στο στήθος, ενώ Γκαρσία-Ίβιτς-Σορλέν έπαιξαν στα χαφ. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι ο Λίνο άρχισε να ανεβαίνει περισσότερο και να καλύπτεται από τον Κοντρέρας, ο οποίος παράλληλα έδωσε βοήθειες και στην επίθεση (!), πραγματοποιώντας σπουδαία εμφάνιση και δείχνοντας ότι είναι κυριολεκτικά πανταχού παρόν.
Τέλος καλό όλα καλά, λοιπόν, και είμαστε πλέον μόνοι δεύτεροι, και μάλιστα με βαθμό παραπάνω στα πλέι-οφ, καθώς η βαθμολογία διαμορφώνεται πλέον ως εξής:
ΠΑΟΚ 3
ΠΑΟ 2
ΑΕΚ 2
Λάρισα 0
Φυσικά το σύστημα είναι ολίγον παράλογο, αφού ο ΠΑΟΚ, με 2 βαθμούς παραπάνω από τον Παναθηναϊκό βρίσκεται ένα βαθμό πάνω απ’ αυτόν και στα πλέι-οφ, ενώ ο Παναθηναϊκός, με 4 βαθμούς παραπάνω από την ΑΕΚ, έχει στα πλέι-οφ τους ίδιους βαθμούς μ' αυτήν. Το πιο γελοίο όμως είναι η νίκη της Λάρισας στο Καραϊσκάκη επί του Γάβρου, νίκη που δείχνει και το επίπεδο του Πρωταθλήματός μας. Έτσι, η Λάρισα, με μια ακόμη «αυτονόητη» νίκη επί του αδιάφορου Λεβαδειακού, εξασφαλίζει την έξοδό της στην Ευρώπη εις βάρους του κακομοίρη του Αρούλη, ο οποίος, αφού εσφάγη από τη διαιτησία στο Γάβρος-Ρούλης, τώρα υποχρεώνεται να… θαυμάσει το Γάβρο να "υποτάσσεται" στο «μεγαλείο» της ΑΕΛ, η οποία πήρε «με το σπαθί της» το διπλό εκεί που δεν το είχε πάρει κανένας μέχρι τώρα. Ελλάς το μεγαλείο σου!
Συνθέσεις:
Ξάνθη: Λυμπερόπουλος, Κωστούλας, Μπέρτος (77` Παπαδημητρίου), Γκρζέλακ, Κιντάνα, Πόι, Άμπρααμ (62` Χασάνογλου), Αγκάλι, Σταθάκης, Τζιωρτζιόπουλος, Παπαδόπουλος (65` Ριζογιάννης).
ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Γκαρσία, Κονσεϊσάο, Μπακαγιόκο (76` Λάκης), Κοντρέρας, Λίνο, Ίβιτς, Σορλέν, Σνάουτσνερ, Χούτος (73` Αναστασάκος), Μπιζέρα.
Σκόρερ: Ίβιτς 23΄, 90΄+ (πεν.) - Αγκάλι 61΄
Κίτρινες κάρτες: Αγκάλι, Σταθάκης, Λυμπερόπουλος - Χούτος
Διαιτητής: Κύρκος (Ηπείρου)
4 σχόλια:
Είμαι πανευτυχής που κερδίσαμε την Σκόντα, το τσιράκι του Γαύρου. Μία ερώτηση όμως: Το πέναλτι ήταν πέτσινο? Στα στιγμιότυπα που είδα μου φάνηκε κανονικό, αλλά κάτι φυλλάδες του κ*λου λένε το αντίθετο.
Παναγιώτη αυτή ναι η αρετή της δημοκρατίας: ο καθένας μπορεί να λέει τη γνώμη του, κι εσύ απλώς να την γράφεις εκεί που δεν πιάνει μελάνι, έχοντας ήσυχη τη συνείδηση σου... ;)
Καλά, Νοβίτο, ούτε συζήτηση ότι τους έχουμε γραμμένους. Απλά ήθελα τη γνώμη των αμερόληπτων ΠΑΟΚτζήδων, γιατί δεν είδα το παιχνίδι.
Εγώ Παναγιώτη μου, όπως έχω πει, δεν (ξανα)σχολιάζω τη διαιτησία σε αγώνες του ΠΑΟΚ!-)
Αυτό που μπορώ να σου πω είναι τη γενική μου άποψη περί ποδοσφαίρου και διαιτησίας:
Μ' αρέσουν οι γρήγοροι και συνεχείς συνδυασμοί, ένα ποδόσφαιρο χωρίς διακοπές και χωρίς πολλές στημένες φάσεις. Το θεωρώ επίσης παλικαριά και ποδοσφαιρική αρετή να μένει όρθιος ένας παίκτης, ακόμα κι όταν δέχεται κάποιας μορφής φάουλ.
Θα ήθελα λοιπόν μια διαιτησία που να προσαρμόζεται σ' αυτές τις γενικές αρχές.
Δημοσίευση σχολίου