ΠΑΟΚ-Ηρακλής 3-0

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08

2η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Σνάουτσνερ, Χαραλάμπους, Μελίσσης, Κνολ, Μπαλάφας, Μπαϊάνο (83΄ Ορφανός), Βαγγελής (74΄ Ηλιάδης), Κωνσταντινίδης, Σάλμον, Λάκης (78΄ Γεωργιάδης).
Ηρακλής: Πάρντο, Κατσαμπής, Μαυρογενίδης, Μαλαγκένιο, Ζμπόντσακ, Έμερσον, Παπαδόπουλος (57΄ Μπένκο), Πουρσανίδης (64΄ Μπίνιο), Τζίνεγκε, Μαρίνκοβιτς, Νικολόπουλος (81΄ Κομβολίδης).

Γκολ: 6΄ Μελίσσης, 48΄ Βαγγελής, 68΄ Λάκης

Κίτρινες: 28΄ Μπαλάφας – 84΄ Νικολόπουλος, 87΄ Ζμπόντσακ

Επιτέλους ένας ΠΑΟΚ όπως πρέπει να είναι. Επιτέλους είδαμε ποδόσφαιρο! Κάτω η μπάλα, πάσες με τη μία, κίνηση μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κοντά οι γραμμές, πρέσινγκ. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι απλό. Ο Φερνάντο Σάντος δεν είχε κανένα πρόβλημα να περάσει τις βασικές αρχές του στους παίκτες, παρότι ανέλαβε την ομάδα μόλις πριν τρεις εβδομάδες. Και ήταν πραγματικά η ύστατη ώρα. Μετά τις πέντε νίκες των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη, ο πήχης είχε ανέβει. Έπρεπε όχι μόνο να κερδίσουμε αυτό το τοπικό ντέρμπι, αλλά και να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο. Και τα καταφέραμε και τα δύο!

Ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε μ’ ένα γενναιόδωρο 4-3-3, σύστημα που μόνο ο Ντουμιτρέσκου είχε τολμήσει. Όλη η έμφαση έπεσε στην ανάπτυξη από τα άκρα. Ο Κωνσταντινίδης, μετά από χρόνια ταλαιπωρίας στα χέρια ατάλαντων και φοβητσιάρηδων προπονητών, επανήλθε στη φυσική του θέση του αριστερού εξτρέμ, ξαναβρίσκοντας το χαμένο του σφρίγος. Ο Λάκης, στη θέση του δεξιού εξτρέμ, ήταν πραγματικό ελατήριο, ταχύτατο και ελαστικότατο, με ασυγκράτητα ξεσπάσματα. Σημαντική ήταν η συμβολή στην επιθετική ανάπτυξη και από τα πλάγια μπακ, ιδιαίτερα από τα αριστερά, με τον κεφάτο Χαραλάμπους, του οποίου οι επιθετικές τάσεις που στο παρελθόν είχαν θεωρηθεί αδυναμία (!), αξιοποιήθηκαν πλήρως. Και ο Σνάουτσνερ όμως βοήθησε, ιδιαίτερα στο β΄ ημίχρονο. Στο κέντρο, η συνήθης πολυκοσμία των τεσσάρων και των πέντε παικτών που συνωστίζονταν άνευ λόγου και αιτίας περιορίστηκε στους τρεις παίκτες οι οποίοι, εκτός από τα ανασταλτατικά τους καθήκοντα, είχαν κύρια υποχρέωση απλώς να βγάζουν την μπάλα στα άκρα. Ο Μπαλάφας έπαιξε καθαρός αμυντικός χαφ, ενώ πιο μπροστά τοποθετήθηκαν ο Βαγγελής στα αριστερά και ο Μπαϊάνο στα δεξιά. Ιδαίτερα ο Μπαϊάνο ήταν ο πιο επιθετικογενής από τους κεντρώους, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην γρήγορη και διεισδυτική ανάπτυξη. Στο κέντρο της άμυνας οι δύο «δίδυμοι πύργοι» Κνολ και Μελίσσης ήταν παραταγμένοι στη ευθεία, χωρίς «λίμπερο», όπως άλλωστε παίζουν και όλες οι σύγχρονες ομάδες, ενώ κορυφή στην επίθεση ήταν ο Σάλμον.

Ήδη από το πρώτο λεπτό ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά στον αγωνιστικό χώρο, έδειξε ποιος θα είναι το αφεντικό του παιχνιδιού, και ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 6^ο λεπτό, από στημένη φάση. Ο Κωνσταντινίδης κέρδισε φάουλ από έξω αριστερά, ο Βαγγελής εκτέλεσε, και ο Μελίσσης, με θαυμάσια κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου Πάρντο. Είναι ίδιον μεγάλης ομάδας να αξιοποιεί τις στημένες φάσεις, και σήμερα δείξαμε ότι κάναμε σημαντικά βήματα προόδου στο κεφάλαιο αυτό. Ο ΠΑΟΚ συνέχισε να πιέζει, όμως μετά το 20λεπτο ο Ηρακλής ισορρόπησε και προσπάθησε να γίνει απειλητικός, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ κατέβηκε εμφανώς βελτιωμένος. Ο Σάντος είδε όλες τις αδυναμίες του α΄ ημιχρόνου και δεν άφησε καμία στην οποία να μην παρέμβει. Ο Σνάουτσνερ δέχτηκε συστάσεις να συμμετέχει στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού και να μην «κωλώνει». Ο Μπαλάφας πήρε εντολές να βγαίνει από τα μαρκαρίσματα και να ζητάει την μπάλα από τους αμυντικούς, για να την «ελευθερώνει» με συρτές μπαλιές προς τα άκρα. Ο Βαγγελής να παίζει με τη μία και να μην παιδεύει την μπάλα. Ο Σάλμον να ανεβαίνει λίγο πιο πάνω για να συμμετέχει στην ανάπτυξη και να τραβάει και τα αντίπαλα σέντερ μπακ, ο Κνολ και γενικά όλοι οι παίκτες μας να αποφεύγουν τις βαθιές σέντρες (κοινώς «γιόμες») και να παίζουν μεθοδικά κι υπομονετικά με την μπάλα κάτω. Όλα αυτά γίνανε στο 2^ο ημίχρονο, και τα δύο γκολ ήρθαν σαν φυσική συνέπεια. Ιδιαίτερα στο 2^ο γκολ «χάθηκε η μπάλα»: Λάκης και Σάλμον «έκρυψαν την μπάλα» από δεξιά, και η σέντρα βρήκε τον επερχόμενο ως «κρυφό φορ» Βαγγελή, ο οποίος την έστειλε στα δίχτυα με τη μία. Ήταν ένα γκολ για σεμινάριο, μια πανέμορφη φάση γνήσιας ποδοσφαιρικής πανδαισίας, την οποία καταφέραμε μετά από 20 μέρες προπονήσεων με τον Σάντος! Τα καλύτερα έρχονται, λοιπόν! Και το 3^ο γκολ ήταν όμορφο, και πάλι με ανάπτυξη από τα άκρα και σέντρα, αυτή τη φορά από τα αριστερά. Σέντρα Κωνσταντινίδη, κεφαλιά Λάκη, 3-0. Το ποδόσφαιρο είναι όμορφο γιατί είναι απλό!

Όσον αφορά στις ατομικές αποδόσεις πρέπει να σταθούμε οπωσδήποτε στην αναπάντεχα ευχάριστη έκπληξη του Μπαϊάνο, ο οποίος έδειξε ότι ξέρει να «μιλάει» στην μπάλα, ενώ διακρίνεται και για την ταχύτητά του. Καταπληκτικό παικτάκι, μπράβο και στον Βεζυρτζή που τον έφερε, δυστυχώς όμως τραυματίστηκε στο 83΄ από αντιαθλητικό φάουλ του Νικολόπουλου (που μόνο για ξυλοκόπος κάνει, κι όχι για ποδοσφαιριστής) και οι πρώτες πληροφορίες μιλάνε για κάταγμα. Μεγάλη ατυχία για την ομάδα μας, και θα είναι η δεύτερη, μετά τον Αραμπατζή…

Πάρα πολύ καλό ήταν και το ντεμπούτο του Λάκη, ο οποίος είναι ταχύτατος, έχει ντρίμπλα, έχει σέντρα, έχει σουτ, μέχρι και κεφαλιά διαθέτει κι έδειξε και στόφα ηγέτη και θα έκανε πιθανόν τον Γεωργιάδη να δαγκωθεί στον πάγκο. Γι’ αυτό μίλησε κι ο Ζαγόρ στη συνέντευξη για ανταγωνισμό…

Εξαιρετική η αριστερή πλευρά μας με Κωνσταντινίδη-Χαραλάμπους. Μπράβο και στους δύο!

Ο Σάλμον, μετά από ένα μουδιασμένο ξεκίνημα, συνήλθε στο 2^ο ημίχρονο και έδειξε πως θα βοηθήσει σημαντικά.

Γενικά, όλοι οι παίκτες μας ήταν καλοί, και σημαντική δουλειά έγινε και από τους Μπαλάφα-Βαγγελή, που έδειξαν ότι έχουν πολλά να προσφέρουν όταν παίρνουν τις κατάλληλες εντολές μέσα σε μια ομάδα σωστά οργανωμένη.

Φερνάντεζ, Μελίσσης και Κνολ είχαν εύκολο απόγευμα. Ο Κνολ πρέπει να δουλέψει πάντως λίγο στο ψηλό παιχνίδι, γιατί βρέθηκε σε πολλές φάσεις να πηδάει σε λάθος χρόνο.

Αυτά. Ήταν μια όμορφη βραδιά, έναντι όμως ενός εμφανώς κατώτερου αντιπάλου. Η ομάδα θα δείξει πραγματικά πού μπορεί να φτάσει στην φετινή χρονιά στο επόμενο παιχνίδι, εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό. Αναμένουμε με αισιοδοξία και ανυπομονησία…