Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 2-1

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
7η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Ζεβλάκοφ, Σέζαρ, Ραούλ Μπράβο, Στολτίδης, Λεντέσμα (22΄ Πατσατζόγλου), Γκαλέτι, Τζόρτζεβιτς, Λούα Λούα (57΄ Κωνσταντίνου), Κοβάσεβιτς (78΄ Μήτρογλου)
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Σνάουτσνερ (72΄ Λάκης), Χαραλάμπους, Μελίσσης, Μαλεζάς, Μπαλάφας (72΄ Γκονζάλες), Μπαϊάνο, Χριστοδουλόπουλος, Γεωργιάδης, Κωνσταντινίδης, Σάλμον (81΄ Βρύζας)

Σκόρερ: 52΄ Τοροσίδης, 67΄ Κοβάσεβιτς - 42΄ Κωνσταντινίδης

Κίτρινες κάρτες: 74΄ Κοβάσεβιτς - 45΄+ Σνάουτσνερ, 90΄ Χριστοδουλόπουλος, 90΄+ Γεωργιάδης

Μετά από μια θαυμάσια εμφάνιση - παρακαταθήκη για το μέλλον, ο ΠΑΟΚ έχασε τελικά με 2-1 ένα παιχνίδι από το οποίο θα μπορούσε καλλίστως και να είχε αποσπάσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Η ουσία όμως δεν είναι οι βαθμοί, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς δεν ήταν στο πρόγραμμα, αλλά ότι κοίταξε κατάματα το γαύρο και έδειξε την αξία του. Το παιχνίδι κρίθηκε στο πρώτο μισό του 2ου ημιχρόνου, οπότε ο γηπεδούχος ήταν καλύτερος και αιφνιδίασε τον ΠΑΟΚ πιέζοντάς τον με γεμίσματα στη μικρή του περιοχή και ψηλό παιχνίδι. Και τα δυο γκολ του Ολυμπιακού σημειώθηκαν με κεφαλιές και είχαν ως προαπαιτούμενο δικά μας αμυντικά λάθη. Το μεν γκολ της ισοφάρισης προήλθε από στημένη φάση και λάθος μαρκαρίσματα των αμυντικών μας (ξέφυγε μόνος ο Τοροσίδης), το δε γκολ του Κοβάσεβιτς προήλθε από καινοφανές λάθος Μαλεζά (δεν πήδηξε καθόλου - ίσως του έκανε φάουλ ο παμπόνηρος Σέρβος) και Φερνάντεζ, ο οποίος αποφάσισε να πραγματοποιήσει έξοδο, πράγματι βγήκε εγκαίρως, πήρε θέση, αλλά για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία δεν άπλωσε εγκαίρως τη χερούκλα του, με αποτέλεσμα να προλάβει να βάλει το κεφάλι του ο Σέρβος, πράγμα αδιανόητο, να είσαι δυο μέτρα ύψος, να έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις και τα χέρια σου, και να χάνεις τη διεκδίκηση - αν είναι ποτέ δυνατόν! Πρέπει πάντως να δεχτούμε ότι τα λάθη είναι κομμάτι του ποδοσφαίρου, και όποιος θέλει να μην πληρώνει τα λάθη του καλά θα κάνει πολύ απλά να μην κλείνεται στην άμυνά του.

Κάποια άλλα σημεία στα οποία θα ήθελα να σταθώ είναι τα εξής:

Στη θαυμάσια προσπάθεια του παμπόνηρου και πολύπειρου Σάλμον στο 19΄, που εκμεταλλεύτηκε λάθος του Σέζαρ και βγήκε τετ-α-τετ με το Νικοπολίδη. Ο Σέζαρ, σε μια κίνηση απελπισίας, αλλά και θράσους, τον τράβηξε από τη φανέλα. Ο Σάλμον θα μπορούσε να πέσει κάτω και να διεκδικήσει με πολύ καλές πιθανότητες ένα καταφανέστατο πέναλτι, αντ' αυτού προτίμησε όμως να παραμείνει όρθιος και να τελειώσει υπό δυσμενείς συνθήκες την προσπάθεια - ο Νικοπολίδης απέκρουσε τελικά. Έδειξε έτσι το ορθό ποδοσφαιρικό ήθος, το οποίο έχει επικρατήσει σε όλη την πολιτισμένη Ευρώπη πλην Ελλαδιστάν, όπου ο κάθε πικραμένος και κουτοπόνηρος βουτάει με το παραμικρό μέσα στην μικρή περιοχή για να κερδίσει πέναλτι, υπό τις ευλογίες του κάθε άσχετου Βαρούχα. Έτσι όμως δεν μπορεί ποτέ να πάει μπροστά το δύσμοιρο ποδόσφαιρό μας.

Στην πρώτη επίδειξη πραγματικής ποδοσφαιρικής ευφυίας από τον Φερνάντο Σάντος, από τότε που πρωτοκάθησε στον πάγκο της ομάδας μας. Αριστουργηματικό στήσιμο, αλλά και αλλαγές για πολύ ψαγμένους - ομολογώ πως με αιφνιδίασε πλήρως - με μοναδικό σκοπό το διπλό. Όπως δηλαδή πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε. Για τη νίκη και μόνο για τη νίκη.

Στην απόδοση του Μπετατζή, ο οποίος ελπίζω κι εγώ μαζί μ' αυτόν, να τράβηξε την προσοχή των γηπεδούχων καθώς και άλλων ενδιαφερομένων, ώστε να πιάσει μια καλή τιμή στο ποδοσφαιρικό παζάρι και να σηκωθεί να φύγει αποδίδοντάς μας ένα υψηλό ποσό. Έδειξε τη μεγάλη του στόφα, αλλά δεν κάνει για τον ΠΑΟΚ, γιατί τέτοιοι χαρακτήρες να μας λείπουν. Δεν τον έχουμε ανάγκη. Η θέση του blog είναι γνωστή (βλ. λ.χ. εδώ ή εδώ), ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα με αρχές, είναι υπεράνω προσώπων και δουλεύει σε βάθος χρόνου. Ο Μπετατζής παίζει μόνο για τον εαυτό του και αποτελεί κακό παράδειγμα. Μπορεί κάποιοι να δυσανασχετούν με αυτά που γράφω, αλλά μακροπρόθεσμα θα δικαιωθώ. Ας πουληθεί τώρα το Δεκέμβριο που θα πιάσει και καλή τιμή. Έχει κι αλλού πορτοκαλιές.

Στην ηγετική εμφάνιση Μπαϊάνο. Μιλάμε για παίκτη-λαχείο. Εκτός των καθαρών ποδοσφαιρικών του προσόντων, το λέει κι η ψυχούλα του. Μπράβο του για όλα, καθώς και για τη φυσική του κατάσταση, που ήταν η κορυφαία του γηπέδου.

Στην εκπληκτική επανεμφάνιση Σνάουτσνερ. Το δεξί άκρο της άμυνάς μας θωρακίζεται, και συνειδητοποιούμε όλοι πόσο σημαντική ήταν η απουσία του τόσο καιρό.

Θέλω τέλος να στείλω ένα μήνυμα συμπαράστασης στον τερματοφύλακά μας, ο οποίος εκτός μίας περίπτωσης πραγματοποίησε υπέροχη εμφάνιση. Ντάνι ψηλά το κεφάλι, δεν φταις εσύ, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Θα πρέπει συλλογικά να δουλέψουμε για να μην εκθέτουμε την άμυνά μας σε τόσους κινδύνους. Dani you did a great job and we love you. Keep on fightin' and next time you'll be perfect. We are proud of you.

ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!