7/12/08
ΠΑΟΚ - Αστέρας Τρίπολης 1-1
Δεν είναι κάθε μέρα του... Αγίου Θρασύβουλου
Μετά από έναν αγώνα σώμα με σώμα, γεμάτο ένταση και οριακές καταστάσεις, ο καλοοργανωμένος και ψυχωμένος ΠΑΟΚ αναδείχθηκε ισόπαλος 1-1 με τον δυνατό, αλλά και πολύ τυχερό Αστέρα Τρίπολης.
Παρά το πλήθος απουσιών, που εξανάγκασαν τον Φερνάντο Σάντος να παρατάξει ουσιαστικά τη δεύτερη ενδεκάδα του, ο ΠΑΟΚ απέδωσε καλό ποδόσφαιρο, πίεσε και έχασε σημαντικές ευκαιρίες για να πάρει τη νίκη, με μεγαλύτερη αυτή στις καθυστερήσεις του αγώνα, όταν ο Κωνσταντινίδης σούταρε υπό καλές προϋποθέσεις μέσα από την μεγάλη περιοχή του Αστέρα, η μπάλα κόντραρε σε πόδι αμυνόμενου και κατέληξε στον αμαρκάριστο Αναστασάκο, ο οποίος εξ επαφής και προ κενής ουσιαστικά εστίας, κατάφερε να στείλει την μπάλα με κεφαλιά προς την μεριά του Αμπάρη, βοηθώντας τον να πραγματοποιήσει την απόκρουση του αγώνα...
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να βρούμε τη δύναμη να αποδεχτούμε το γεγονός ότι δεν μπορεί να είναι κάθε μέρα Πασχαλιά και να κερδίζουμε με... μισό-μηδέν. Κάποια στιγμή η τύχη θα μας γύριζε την πλάτη και θα αναγκαζόμασταν να αντιπαλέψουμε την κακή μας τύχη, το γεγονός δηλαδή ότι ο αντίπαλος με... μισή ευκαιρία μπορεί να σου βγάλει ένα γκολ, κι εσύ να χάνεις και πέντε και έξι κλασσικές ευκαιρίες και να μην μπορείς να σκοράρεις. Γι' αυτό απαιτείται ο ύψιστος βαθμός αυτοσυγκέντρωσης και πειθαρχίας, προσήλωση επί 90 λεπτά στους αγωνιστικούς στόχους και, κυρίως, να μη χαλαρώνει η ομάδα μετά το 1-0, αλλά να επιμένει μέχρι να πετύχει και δεύτερο και τρίτο γκολ, ώστε να υποτάξει ολοκληρωτικά τον αντίπαλο.
Το α΄ ημίχρονο
Σήμερα ο ΠΑΟΚ ήταν αρκετά καλός, μετά από ένα άκαρπο και σκληρό πρώτο τέταρτο, όπου παίχτηκε παιχνίδι κέντρου, κατάφερε να προηγηθεί στο 16΄ με παληκαρίσια προσωπική ενέργεια του Ηλία Αναστασάκου, που πρέσαρε τον σέντερ μπακ της Τρίπολης Μαρσελάο, ο οποίος είλεγχε την μπάλα, του την έκλεψε, προχώρησε μόνος προς την εστία του Αμπάρη, και, χωρίς να χρονοτριβήσει, κεραυνοβόλησε τον τερματοφύλακα της Τρίπολης, δείχνοντας ότι δεν ήρθε στην Τούμπα για τουρισμό, και ότι δεν επιλέχθηκε τυχαία για να φοράει την τιμημένη φανέλα με το Δικέφαλο στο στήθος.
Ο ΠΑΟΚ δεν σταμάτησε εκεί, αλλά ενέτεινε τις προσπάθειές του για την επίτευξη ενός δεύτερου τέρματος, δημιουργώντας και χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες μέχρι το τέλος του πρώτου ημιχρόνου:
Στο 19΄, ο Κονσεϊσάο σέντραρε ωραία από αριστερά, ο Αμπάρης πραγματοποίησε άστοχη έξοδο, αλλά ο Λάκης, προ κενής εστίας, δεν έπιασε την κεφαλιά όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να τη στείλει άουτ.
Στο 29΄, ο Λάκης ξέφυγε από δεξιά και έβγαλε ωραία σέντρα, ο σέντερ μπακ των φιλοξενούμενων Λαζαρίδης πιεζόμενος επιχείρησε να την ανακόψει με κεφαλιά, αλλά η μπάλα κατευθύνθηκε προς την εστία του Αμπάρη, ο οποίος την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή την απέκρουσε πριν περάσει τη γραμμή.
Στο 31΄, υποδειγματική επίθεση του ΠΑΟΚ, με τον Κονσεϊσάο να συνδυάζεται με τον Αναστασάκο, και τον τελευταίο να βγάζει εξαιρετική ασίστ για τον επερχόμενο Ηλιάδη, ο οποίος τετ-α-τετ με τον Αμπάρη καθυστέρησε να πλασάρει και ο Νταμόντε πρόλαβε να διώξει σε κόρνερ.
Γενικά, στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, ήταν επιθετικός, κέρδισε περί τα 8 ή 9 κόρνερ, έβαλε ένα γκολ και έχασε τρεις ευκαιρίες, απέναντι σε έναν αντίπαλο καλοστημένο και σκληροτράχηλο, που πρέσαρε στενά, πίεσε σε όλους τους χώρους, δεν κατάφερε όμως ποτέ να ξεμυτίσει από τα καρέ του και να γίνει απειλητικός για τον Χαλκιά.
Το β΄ ημίχρονο
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε φαινομενικά στο ίδιο μοτίβο, ένα ψύχραιμο μάτι διέκρινε όμως ότι η επιθετική αυτοσυγκέντρωση του ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο μεγάλη, ότι η ομάδα πραγματοποιούσε επιθέσεις περισσότερο για τα προσχήματα, και το μυαλό των παικτών του είχε αρχίσει να πηγαίνει στο.. πώς θα περάσει η ώρα για να συντηρηθεί το υπάρχον σκορ. Από την άλλη μεριά, ο Αστέρας Τρίπολης μπήκε εμφανώς με μεγαλύτερες επιθετικές βλέψεις, γνωρίζοντας πως έπρεπε πλέον οπωσδήποτε να σκοράρει, αν ήθελε να φύγει με κάτι θετικό από την Τούμπα.
Στο 49΄, ο Κονσεϊσάο σέντραρε από αριστερά, ο Ηλιάδης έπιασε κεφαλιά υπό καλές προϋποθέσεις, αλλά η μπάλα έφυγε αρκετά μέτρα άουτ.
Στο 54΄ ο ΠΑΟΚ κέρδισε φάουλ σε αρκετά καλό σημείο έξω από την περιοχή του Αμπάρη, ο Κονσεϊσάο όμως το εκτέλεσε λίγο άουτ.
Στο 59΄, και πάλι ο Κονσεϊσάο σούταρε, με την μπάλα να φεύγει άουτ.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο ΠΑΟΚ στο πρώτο τέταρτο του δευτέρου ημιχρόνου διατήρησε την πρωτοβουλία, πραγματοποιούσε επιθέσεις, όχι όμως με την ένταση του διαστήματος 15΄-45΄, με αποτέλεσμα να μην γίνεται τόσο έντονα απειλητικός για τον Αμπάρη.
Από την άλλη μεριά, η Τρίπολη άρχισε να επιχειρεί επιθέσεις, στο 61΄ ο Τσέζαρεκ έριξε μια "προειδοποιητική" βολή, με κεφαλιά μέσα από τη μεγάλη περιοχή να περνά λίγο άουτ, ώσπου φτάσαμε στο 62΄, όπου ο Φλάβιο έμεινε αμαρκάριστος από τον βαρύ Μπιζέρα, έβγαλε ανενόχλητος κάθετη πάσα-φωτιά στον Τσέζαρεκ, ο Μάρκος Αντόνιο δεν κινήθηκε σωστά προς τον επικίνδυνο φορ της Τρίπολης, και ο τελευταίος δεν το συγχώρησε, στέλνοντας την μπάλα με αριστοτεχνικό συρτό πλασέ στη γωνία του τέρματος του Χαλκιά.
Ο Φερνάντο Σάντος αντέδρασε άμεσα, περνώντας στο 66΄τον Μπακαγιόκο στη θέση του Μπιζέρα. Οι ισορροπίες στο κέντρο του γηπέδου άλλαξαν, δημιουργήθηκε περισσότερος χώρος, ο ΠΑΟΚ έχασε όμως πολύτιμο χρόνο, καθώς μόνο μετά το 80΄ έκλεισε τον Αστέρα στα καρέ του και άρχισε να τον "πυρπολεί" με επιθέσεις. Μέχρι τότε δημιούργησε ουσιαστικά μία μόνο ευκαιρία, με τον Μπακαγιόκο να παίρνει στο 68΄ την κεφαλιά από τον επίφοβο στις εξόδους του Αμπάρη, και την μπάλα να περνά άουτ .
Στο τελευταίο δεκάλεπτο ο ΠΑΟΚ πίεσε όσο μπορούσε, δημιούργησε τρεις ευκαιρίες, στο 83΄ με κεφαλιά του Μπαλάφα, στο 86΄ με κεφαλιά του Αναστασάκου, και στις καθυστερήσεις με την απίστευτη ευκαιρία του Αναστασάκου που περιγράψαμε πιο πάνω, και έδειξε ότι, παρά τις σημαντικές απουσίες, ήταν σήμερα η καλύτερη ομάδα, αυτή που ήθελε και κυνήγησε περισσότερο τη νίκη, και την οποία σαφώς και άξιζε, βάσει των ευκαιριών.
Πρέπει δυστυχώς να δεχτούμε ότι και η ατυχία είναι μέσα στο πρόγραμμα, κάποια στιγμή ήταν μοιραίο να γίνει ένα στραβοπάτημα, η ομάδα όμως παραμένει εντός στόχων, και το κυριότερο είναι ότι έδειξε πως, παρά τις απουσίες, είναι σε θέση να παίζει ποιοτικό, επιθετικό ποδόσφαιρο.
Πώς έπαιξε ο Σάντος
Έχει ενδιαφέρον να δούμε το σύστημα και τους παίκτες που επέλεξε ο Φερνάντο Σάντος, δεδομένων των πολλών και σημαντικών απουσιών (Κοντρέρας, Ιβιτς, Γκαρσία, Βερόν, Μουσλίμοβιτς, αλλά και Βιερίνια).
Όσον αφορά στην άμυνα, δεν υπήρξαν εκπλήξεις. Χαλκιάς κάτω από τα δοκάρια, Σνάουτσνερ δεξιά, Δάρλας αριστερά, Μάρκος Αντόνιο και Μαλεζάς στο κέντρο της άμυνας. Το σχήμα λειτούργησε αρκετά καλά, διαφαίνεται όμως ότι ο Μάρκος Αντόνιο έχει κάποια "κενά" διαστήματα, στα όποια χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του έστω και για ένα δευτερόλεπτο, οπότε και γίνεται επιρρεπής στο λάθος.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζονταν στο χώρο του κέντρου. Εκεί ο Σάντος επέλεξε να αγωνιστεί με τρία χαφ, τους Μπιζέρα, Μπαλάφα και Ηλιάδη. Μπαλάφας-Ηλιάδης πραγματοποίησαν ιακονποιητική εμφάνιση, με βάση τα χαρακτηριστικά τους ως παίκτες, ο Μπιζέρα όμως για άλλη μια φορά έδειξε βαρύς και ανέτοιμος για να αγωνιστεί, τουλάχιστον στα χαφ. Πιθανόν σαν σέντερ μπακ να είναι καλύτερος, και δεν ξέρω αν θα άξιζε τον κόπο να αγωνιστεί στη θέση του Μάρκος Αντόνιο, αν δεν έχει επιστρέψει ο Κοντρέρας, με τον κίνδυνο όμως πάντοτε να γίνει πολύ αργό και βαρύ το αμυντικό μας δίδυμο.
Στην επίθεση είχαμε τους Λάκη δεξιά, Κονσεϊσάο αριστερά και Αναστασάκο στην κορυφή. Τα άκρα μας λειτούργησαν σήμερα πολύ καλά, αλλά και ο Αναστασάκος έδειξε ότι είναι ένας φορ που γεμίζει την περιοχή, απαραίτητος απέναντι σε μια πολύ μεγαλόσωμη και πολυπρόσωπη άμυνα, την οποία δύσκολα θα κατάφερνε να αντιμετωπίσει ένας πιο μικρόσωμος και ντελικάτος φορ σαν τον Αθανασιάδη.
Στο ερώτημα αν το σύστημα αυτό ήταν 4-2-3-1 ή 4-3-3, ή ακόμα και 4-5-1, η απάντηση είναι δύσκολη, και εξαρτάται από την απάντηση που επιλέγει κανείς να δώσει σε δύο άλλα ερωτήματα:
1. Έπαιζαν οι τρεις χαφ στην ευθεία; Είχαν τα ίδια καθήκοντα ή διαφορετικά;
2. Λάκης και Κονσεϊσάο ήταν καθαρόαιμα εξτρέμ, χαφ, ή κάτι ενδιάμεσο;
Όσον αφορά στο πρώτο ερώτημα, παρατηρήσαμε ότι Μπαλάφας και Μπιζέρα ήταν επιφορτισμένοι με σαφώς περισσότερα αμυντικά καθήκοντα, παρέμεναν πιο πίσω και "προστάτευαν" τη μεγάλη μας περιοχή. Ο Ηλιάδης αντίθετα, πρέσαρε πιο πάνω και είχε πιο ελεύθερο ρόλο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι βρέθηκε ουκ ολίγες φορές μέσα στην περιοχή του Αμπάρη.
Όσον αφορά στο δεύτερο ερώτημα, ο μεν Λάκης είναι ο κλασικός ταχύς εξτρέμ, με αποκλειστικό ρόλο τις πλαγιοκοπήσεις και τις σέντρες, ο δε Κονσεϊσάο είναι λιγότερο γρήγορος, αλλά πολύ πιο πληθωρικός και πολυδιάστατος παίκτης, με πιο ελεύθερο ρόλο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σήμερα όμως μπορούμε να πούμε ότι κινήθηκε γενικά σαν εξτρέμ.
Καταλήγουμε επομένως ότι ο ΠΑΟΚ έπαιξε σήμερα με κάτι σαν 4-2-1-3, το οποίο μετά την αλλαγή Μπιζέρα-Μπακαγιόκο μετατράπηκε σε κάτι σαν 4-1-2-3, καθώς ο Μπακαγιόκο πήρε θέση πίσω από τον Αναστασάκο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Ηλιάδης οπισθοχώρησε για να καλύψει το κενό του Μπιζέρα. Απλά ο Ηλιάδης έχει την ιδιαιτερότητα να διαθέτει εξαιρετικά πνευμόνια, με αποτέλεσμα να εμπιστεύεται τον εαυτό του και να κινείται σε πιο ελεύθερο ρόλο, χωρίς να φοβάται ότι θα προκαλέσει κενό, καθώς έχει πάντα τη δυνατότητα να το καλύψει με ένα γερό σπριντ.
Αυτός φαντάζομαι να ήταν και ο λόγος που ο πάντα συντηρητικός Φερνάντο Σάντος καθυστέρησε τόσο πολύ να τον βγάλει από το παιχνίδι, για να περάσει τον σαφώς πιο ικανό στο σκοράρισμα Αθανασιάδη. Φοβήθηκε τα νώτα του. Όπως όμως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, μάλλον την παραφοβηθήκαμε την Τρίπολη. Φάνηκε ότι μπορούσαμε, παρά τις απουσίες, να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι. Τέλος πάντων, μπράβο στα παιδιά, ήταν επάξιοι αντικαταστάτες, λίγη τύχη μόνο μας έλειψε για να πάρουμε τη νίκη.
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι, γιατί υπάρχει και δεύτερο παρόμοιο παιχνίδι στη σειρά, με την Ξάνθη στην Τούμπα, και πάλι θα κατέβουμε με σημαντικές απουσίες, οπότε δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να επανορθώσουν.
ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!
Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Σνάουτσνερ, Μάρκος Αντόνιο, Μαλεζάς, Δάρλας, Μπιζέρα (66' Μπακαγιόκο), Μπαλάφας Ηλιάδης (88' Αθανασιάδης), Κονσεϊσάο, Λάκης (84' Κωνσταντινίδης), Αναστασάκος
Αστέρας Τρίπολης: Αμπάρης, Κανακούδης, Ζαϊρί (72' Φυτανίδης), Καρντόσο, Σέζαρεκ (94' Ντουαλά), Φλάβιο, Λαζαρίδης, Νταμόντε, Εστέβες, Φιλομένο (81' Ψωμάς), Μαρσελάο
Γκολ: Αναστασάκος 16΄ - Τσέζαρεκ 62΄
Κίτρινες κάρτες: Εστέβες, Ζαϊρί, Καρντόσο, Νταμόντε - Μπαλάφας
Διαιτητής: Ν.Χαραλαμπίδης (Καβάλας)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Τάκολα,
ωραίο άρθρο, έχω όμως μία διαφωνία. Όχι ακριβώς διαφωνία, μάλλον κάτι σαν συζήτηση, αλλά ο Μπιζέρα σαν να μου φάνηκε καλλίτερος σαν χάφ από τις άλλες φορές. Ίσως να του λείπουν παιχνίδια?
Αυτό που με χαροποιεί αλλά και με καθησυχάζει είναι ότι η δεύτερη ομάδα απέδειξε ότι είναι πάρα πολύ καλή. Ο Αστέρας έχει πολύ καλή ομάδα και για μένα το σημερινό παιχνίδι ήταν σαν βαρόμετρο, κάπως, για να δούμε πως ανταπεξέρχεται η δεύτερη ομάδα μας ενάντια σε μία καλή ομάδα. Ναι, ο Αστέρας ήταν πολύ τυχερός σήμερα που δεν έχασε. Εμείς θα έπρεπε (και θα πρέπει) να είμαστε πιό προσεχτικοί και να τελειώνουμε τις φάσεις.
Για άλλη μια φορά πληρέστατος takola! Συγχαρητήρια!
Κρίμα για την Παοκάρα μας γιατί ενω ικανοποίησε πλήρως στο 1ο ημίχρονο, "έκατσε" λίγο στην αρχή του 2ου, κάτι που δεν παρατηρείται για πρώτη φορά...
(...πρώην "ανώνυμος"...)
Necroscope,
ναι, έκατσε στην αρχή του δεύτερου, προφανώς από εφησυχασμό για το 1-0. Και το πλήρωσε...
Παναγιώτη,
ίσως έχεις δίκιο για Μπιζέρα. Είναι καλός παίκτης, με καλή τεχνική κατάρτιση, απλά λίγο βαρύς. Και δεν είναι κανονικά χαφ. Είναι σέντερ μπακ. Ο άνθρωπος αυτός είχε την ατυχία από την ώρα που ήρθε να του ζητούν μονίμως να παίζει σε άλλη θέση απ' αυτή που έπαιζε μια ζωή. Και δεν ήταν και στο βασικό στάδιο προετοιμασίας, υπενθυμίζω...
Δεν είδα το ματς αλλά ευτυχώς εχω...εσένα!
Πληρης και αντικειμενικότατη ανάλυση όπως πάντα.
Δημοσίευση σχολίου