Ατρόμητος - ΠΑΟΚ 0-0

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
12η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Ατρόμητος: Μιχαηλίδης, Γελαδάρης (63΄ Μερίνο), Ανατολάκης, Ολιβέιρα, Κατεμής, Ρόβας, Μαρίνος, Κορακάκης, Λουτσιάνο, Ρέγες (85΄ Σάντσεθ), Σίριο
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Ηλιάδης, Μελίσσης, Κνολ, Χαραλάμπους, Μπαλάφας, Μπαϊάνο, Γεωργιάδης, Λάκης (55΄ Βαγγελής), Γκονζάλεζ (88΄ Μουμίν), Σάλμον (86΄ Βρύζας)

Κίτρινες κάρτες: 23΄ Ολιβέιρα, 77΄ Ρόβας - 15΄ Σάλμον, 39΄ Μπαλάφας, 90΄ Βαγγελής

Είναι κι αυτό μια πρόοδος
Πραγματοποιώντας μια βελτιωμένη γενικά εμφάνιση, σε σχέση με προηγούμενες εξόδους του, ο ΠΑΟΚ κατάφερε μετά από 5 σερί εκτός έδρας ήττες να πάρει τον πρώτο του βαθμό μακριά από την Τούμπα. Σίγουρα η νίκη ήταν αυτό που θέλαμε, όμως έναντι ενός πολύ καλού και οργανωμένου αντιπάλου, ο οποίος βρίσκεται πάνω από μας στη βαθμολογία, η ισοπαλία πρέπει να θεωρηθεί – και είναι - θετικό αποτέλεσμα.

Αρκετά καλό 1^ο ημίχρονο
Δυνατά μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ο ΠΑΟΚ, επιδιώκοντας ευθύς εξ αρχής να πάρει τα ηνία του αγώνα. Επιχείρησε να πρεσάρει σε όλη την έκταση του γηπέδου και να βγει γρήγορα στην επίθεση. Ο αντίπαλος όμως ήταν πολύ καλά διαβασμένος, κάλυπτε πολύ καλά τους κενούς χώρους, μπλόκαρε τα ατού μας, και ιδιαίτερα τον Γεωργιάδη, και κατάφερνε να βγαίνει και σε κάποιες γρήγορες αντεπιθέσεις, που μας κρατούσαν αρκετά απασχολημένους. Μετά το 30΄ επήλθε πλήρης ισορροπία στο παιχνίδι, μεταξύ δύο ομάδων που κατάφεραν να αλληλοεξουδετερώσουν η μια την άλλη. Όσον αφορά στον ΠΑΟΚ, επέδειξε πρόθεση να αγωνιστεί επιθετικά, δεν είχε όμως την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό να βρει λύσεις απέναντι στο σκληρό πρέσινγκ και το έξυπνο αμυντικό παιχνίδι του αντιπάλου. Αντίθετα, επικράτησε η νευρικότητα, οι επιπόλαιες ενέργειες και γενικά ένα άγχος, που έδειχνε ότι η ομάδα λειτουργούσε υπό την πίεση της πάση θυσία νίκης. Αυτό όμως που φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο ήταν ότι το παιχνίδι δύσκολα θα ξεκολλούσε από το μηδέν, και για να συμβεί αυτό απαιτούνταν πάνω απ’ όλα ψυχραιμία, υπομονή και καθαρό μυαλό, ακριβώς δηλαδή τα στοιχεία που έλειπαν από το παιχνίδι μας.

Μέτριο 2^ο ημίχρονο
Δυστυχώς στο 2^ο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ δεν απέκτησε τα στοιχεία που του έλειπαν, και με δεδομένο ότι είχε να αντιμετωπίσει έναν πολύ συγκροτημένο και οργανωμένο αντίπαλο, άρχισε σιγά-σιγά να τα παρατάει, να χάνει το κουράγιο του, να συμβιβάζεται με την ισοπαλία, στα δε τελευταία λεπτά μπορούμε να πούμε ότι έπαιξε αμυντικά για να μη χάσει. Ήταν μια εξέλιξη που ήρθε φυσιολογικά, καθώς ο αντίπαλος ήταν πολύ σκληροτράχηλος αμυντικά, πρέσαρε ψηλά, έπαιζε δε πολύ έξυπνα και το τεχνητό οφσάιντ. Είναι χαρακτηριστικό ότι γύρω στο 70% των επιθέσεών μας ανακόπηκε με οφσάιντ. Ήταν σαφές ότι αν τυχόν κατάφερνε να βάλει γκολ ο ΠΑΟΚ, αυτό θα γινόταν με αντεπίθεση που θα έσπαζε το τεχνητό οφσάιντ του αντιπάλου, γι’ αυτό και υπήρξαν ιδιαίτερα καθοριστικές δυο-τρεις φάσεις όπου ανακοπήκαμε με οριακά οφσάιντ, εξού και ο εκνευρισμός που επέδειξε αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα ο Φερνάντο Σάντος έναντι του ενός επόπτη.

Ο Γεωργιάδης σε ρόλο ηγέτη
Είχε διαφανεί εδώ και αρκετό καιρό η δαιμονιώδης περίοδος φόρμας την οποία διανύει ο αειθαλής Γ.Χ. Γεωργιάδης. Ο Γ.Χ. έχει πάρει τη θέση του ηγέτη μέσα στον αγωνιστικό χώρο και η παρουσία του είναι καταλυτική για τη γενική επίδοση της ομάδας. Ήταν λοιπόν λογική κι αναμενόμενη η κίνηση του Φερνάντο Σάντος να τον μεταφέρει από το δεξί άκρο της επίθεσης στο νευραλγικό χώρο του κέντρου του γηπέδου, όπου και η φυσική θέση ενός ηγέτη, θέση μάλιστα στην οποία έχει ξαναγωνιστεί με επιτυχία ο Γ.Χ. κατά την προηγούμενη θητεία του στον Δικέφαλο. Είχε άλλωστε επισημανθεί επανειλημμένα η ανάγκη να χωρέσει στην ενδεκάδα και ο Βασίλης Λάκης, ένας πρωταθλητής Ευρώπης, τον οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχουμε την πολυτέλεια να κρατούμε στον πάγκο. Η διάταξη με την οποία παρατάχθηκε η ομάδα ήταν λοιπόν σωστή, κι αν για κάτι ευθύνεται ο Φερνάντο Σάντος, είναι που λιγοψύχησε κι αυτός κάποια στιγμή στο 2^ο ημίχρονο και έβγαλε από τον αγώνα τον Λάκη για να επαναφέρει στη «φυσική» του θέση τον Γ.Χ. και να περάσει στον αγωνιστικό χώρο τον Βαγγελή, ο οποίος δεν προσέφερε το παραμικρό. Δεν είναι τυχαίο δε, που από το χρονικό σημείο της αλλαγής και μετά η επιθετικότητα της ομάδας υπέστη κατάρρευση. Θα πει κανείς, μα ο Γ.Χ. δεν έπαιξε καλά. Πράγματι δεν έπαιξε καλά, δε φταίει όμως γι’ αυτό η αλλαγή θέσης. Ο Γ.Χ. όπως έχω ξανατονίσει, γενικά δεν παίζει και πολύ καλά εκτός έδρας, και ειδικά σήμερα είχε να αντιμετωπίσει και το ασφυκτικό μαν-του-μαν από τον Ρόβα, κάτι που τον έφθειρε σημαντικά.

Ψηλά τα κεφάλια
Παρότι ο ΠΑΟΚ παραμένει χωρίς εκτός έδρας νίκη σε έξι παιχνίδια, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η κληρωτίδα μάς έπαιξε παράξενο παιχνίδι στο φετινό πρωτάθλημα, στέλνοντάς μας με το καλημέρα στις δυσκολότερες έδρες της λίγκας. Ο ΠΑΟΚ υπολογίζει να πάρει φέτος γύρω στις 5 με 6 νίκες εκτός έδρας, σε γήπεδα όπως της Βέροιας, της Λεβαδιάς, της Καλαμαριάς, του Εργοτέλη, του ΟΦΗ, ακόμα και του Ηρακλή ή της Λάρισας. Μέχρι στιγμής έχει παίξει ουσιαστικά με τις ομάδες εκείνες που είναι από πάνω του στη βαθμολογία, και όχι από κάτω του. Έχει βάσιμες λοιπόν ελπίδες για το μέλλον. Αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη δουλειά, αισιοδοξία, υπομονή κι επιμονή. Το ερχόμενο Σάββατο έχουμε ακόμα ένα "εύκολο" παιχνίδι στην Τούμπα, με αντίπαλο τον Λεβαδειακό. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε το θετικό σερί στην Τούμπα, οπότε και θα βρεθούμε πιθανότατα μέσα στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας, δηλαδή απολύτως εντός στόχων.