Στη μνήμη του ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Την πήραμε τη νίκη απόψε, με τσαμπουκά, με ψυχή και με έδρα καυτή. Την πήραμε όπως παλιά. Όπως στα χρόνια εκείνα που η νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού στην Τούμπα ήταν αυτονόητη. Οι τρεις πιο σίγουροι βαθμοί της χρονιάς. Στα χρόνια του αείμνηστου Προέδρου Γιώργου Παντελάκη. Αξίζει πριν ασχοληθούμε με το σημερινό ματς, να μοιραστώ μαζί σας μια ανάμνηση ενός αδελφού, του Μιχάλη Ρ., από το blog Οι Άθλιοι:
"Γνωρισα τον κ. Παντελάκη το 1969. Έπαιζε ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, με πήγε στο γήπεδο ο γείτονάς μου ο Βαγγέλης ο Χατζηγιάγκος, παράγοντας της ομάδας τότε για να δούμε και το Γιωργάκη Κούδα που ξαναγύρισε. Χάσαμε 2-1 με ένα καταπληκτικό παιγνίδι του Σιδέρη. Εκεί στα επίσημα καθόταν ένας κύριος με καφέ σακάκι μόνος του, ανέκφραστος και σοβαρός. Τελείωσε το ματς και με πιάνουν τα κλάματα με αναφιλητά. Με πλησιάζει ο κύριος, μ’ αγκαλιάζει, με σκουπίζει με το μαντήλι του τα μάτια και σηκώνοντας το κεφάλι βλέπω κι αυτόν δακρυσμένο. "Μην κλαις παιδί μου," με είπε, "απ’ αυτούς δεν θα ξαναχάσουμε ποτέ". Ρωτάω τον Χατζηγιάγκο ποιος ήταν αυτός και μου είπε ενθουσιασμένος, αυτός είναι ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ ο Γιώργος Παντελάκης."
Φαίνεται πως επιστρέφουμε λοιπόν, χάρη στη διοίκηση Ζαγοράκη, στα χρόνια εκείνα. Στα χρόνια που ο Ολυμπιακός στην Τούμπα έμπαινε για να χάσει. Ας είναι το σημερινό ματς η απαρχή μιας νέας χρυσής εικοσαετίας θριάμβων επί του Ολυμπιακού. Ας είναι αυτή η παρακαταθήκη που μας αφήνει ο Παντελάκης.
Απόψε παρουσιαστήκαμε σοβαροί, μαχητικοί, τσαμπουκαλεμένοι, και κερδίσαμε με το σπαθί μας. Απομένει άλλος ένας αγώνας για να πάρουμε την πρόκριση, αλλά το 1-0 είναι καλό σκορ, κρατήσαμε το μηδέν, η άμυνά μας είναι θωρακισμένη, και αν στο Καραϊσκάκη παίξουμε σαν ίσος προς ίσο, η πρόκριση θα είναι δική μας.
Ο ΠΑΟΚ σήμερα παρουσιάστηκε με μια σημαντική καινοτομία. Αντί για 4-2-3-1, έπαιξε με 4-1-4-1. Αντί δηλαδή για δυο αμυντικά χαφ, έπαιξε μόνο με ένα, τον Πάμπλο Γκαρσία, και δυο πιο προωθημένα κεντρικά χαφ, τους Σορλέν-Ίβιτς. Αυτό κατά τη γνώμη μου έγινε για δυο λόγους: Ο πρώτος ήταν να δώσει στην ομάδα μια μεγαλύτερη επιθετικότητα και εκρηκτικότητα, με τον Σορλέν να έχει τη δυνατότητα να βγει και σαν κρυφός εξτρέμ, ενώ παράλληλα η ομάδα θα πίεζε και πιο ψηλά. Ο δεύτερος λόγος ήταν να μη χρειάζεται ο Αναστασάκος να γυρίζει πίσω όπως κάνει ο Μουσλίμοβιτς, καθότι έτσι κι αλλιώς δεν είναι ικανός με την μπάλα κάτω, παρά να μένει περισσότερο μέσα στην περιοχή, πάντα έτοιμος να εκμεταλλευτεί τις σέντρες-φαρμάκι του Λίνο και του Κονσεϊσάο. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά είχαμε αναγκαστική αλλαγή, με τον Ίβιτς να αποχωρεί, και τον Βερόν να κάνει το χειρότερο παιχνίδι του από δημιουργικής άποψης, δείχνοντας ότι δυσκολεύεται με το μισό γήπεδο μπροστά του, και προτιμά να εκκινεί έξω από τη μεγάλη μας περιοχή, σαν κλασικό εξάρι.
Στο πρώτο ημίχρονο γενικά η ομάδα μπόρεσε να κάνει αυτά που της ζήτησε ο προπονητής, ήταν καλά οργανωμένη, πειθαρχημένη και αυτοσυγκεντρωμένη. Αποτέλεσμα ήταν να προηγηθεί με 1-0 στο 30΄, με τον Κονσεϊσάο να εκμεταλλεύεται με αριστοτεχνικό τρόπο το λάθος του Ζεβλάκοφ και να αφιερώνει στον παλιόφιλό του τον Νικοπολίδη το άσμα του Γιάννη Πουλόπουλου "Κάποιο άγαλμα που μ' είδε, με θυμήθηκε". Το καταχάρηκε ο Σέρζιο το γκολ αυτό, και μαζί μ' αυτόν και όλοι εμείς. Νά 'ναι καλά το παληκάρι, και να βάλει κι άλλα τέτοια. Ο ΠΑΟΚ είχε κι άλλη μια καλή ευκαιρία για γκολ στο α΄ ημίχρονο, όταν ο Λίνο εκτέλεσε απευθείας φάουλ στο οριζόντιο δοκάρι του "κηπουρού" στο 7΄.
Στο β΄ ημίχρονο η ομάδα υποχώρησε, ο Ολυμπιακός κέρδισε μέτρα και έδειξε ότι βρίσκεται σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Έβγαινε με μεγαλύτερη ταχύτητα στη μπάλα, είχε καλύτερη σπιρτάδα στις κινήσεις του, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στο 46΄, όταν έχασε διπλή ευκαιρία, με τον Ντουντού να πιάνει γυριστή κεφαλιά, τον Χαλκιά να αποκρούει εντυπωσιακά σε κόρνερ, και με την εκτέλεσή του ο Ζεβλάκοφ να πιάνει κεφαλιά ξυστά άουτ. Στη φάση αυτή έδειξε και το κεντρικό αμύντικό μας δίδυμο των Κοντρέρας-Μάρκος Αντόνιο τις αδυναμίες του. Από κει και πέρα ο ΠΑΟΚ έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του και λόγω διαιτησίας, η οποία απορρύθμισε τους πάντες, ποδόσφαιρο μετά το 60΄ δεν πολυπαίχτηκε, μάλλον ο Κάκος έγινε ο πρωταγωνιστής του αγώνα, όπως του αρέσει, άλλωστε, αλλά αν λάβουμε υπόψη την παράμετρο της φυσικής κατάστασης, ίσως να ήταν και υπέρ του ΠΑΟΚ, τελικά. Από την άλλη, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ότι ο γάβρος από δεξιά ήταν ανύπαρκτος με Γκαλίτσιο-Τοροσίδη, ενώ και το κεντρικό αμυντικό δίδυμο Παπαδόπουλου-Ζεβλάκοφ, χωρίς Άντζα, δεν ενέπνεε ιδιαίτερη εμπιστοσύνη. Και Ντιόγο-Γκαλέτι-Λέτο, οι τρεις κατά τεκμήριο καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού, απουσίαζαν. Απ' αυτή την άποψη, ήταν ίσως ευκαιρία να καθαρίσουμε την υπόθεση πρόκριση απόψε, γιατί στο Καραϊσκάκη τα πράγματα είναι δύσκολα για κάθε αντίπαλο.
Κορυφαίοι του ΠΑΟΚ κατά τη γνώμη μου οι Πάμπλο Γκαρσία, ο οποίος στάθηκε μεσοαμυντικός ογκόλιθος, και ο Σορλέν, που έκανε πάρα πολύ δουλειά στο κέντρο, κινήθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, και επέδειξε και μια μαγική απλότητα στο παιχνίδι του. Ο Λίνο για μια ακόμη φορά έδειξε ότι έχει τεράστιες δυνατότητες, και είναι ικανός να μας τρελάνει όλους με τις μαγικές του ενέργειες. Προβληματική η δεξιά μας πτέρυγα, με τον Αραμπατζή να μην μπορεί να συνεργαστεί επιθετικά με τον Κονσεϊσάο, και τον Κονσεϊσάο να μην μπορεί να συνεργαστεί με τοιν Αραμπατζή αμυντικά. Κοινώς, από χημεία μηδέν. Όσο για τον Αραμπατζή, θεωρώ ότι βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματά του, αλλά με ρυθμό πιο αργό απ' ό,τι περιμέναμε. Αλάνθαστος ο Χαλκιάς.
Δεν αντέχω να μην σχολιάσω και την κίτρινη κάρτα που δέχθηκε ο Μπαλάφας, ενώ βρισκόταν στο... ζέσταμα. Κάποιος να εξηγήσει επιτέλους στον Σωτηράκη, ότι η μαγκιά φαίνεται με την απόδοση στον αγωνιστικό χώρο, κι όχι με τσαμπουκάδες, διαμαρτυρίες και βγαλσίματα φανελών. Για να γίνεις ίνδαλμα πρέπει να παίξεις μπάλα. Να χύσεις αίμα στις διεκδικήσεις, όπως κάνει ο Σορλέν, που είναι και καινούριος, και να μην πηγαίνεις στην μπαλα σαν γατάκι. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν τρώει κουτόχορτο. Κατάλαβες, Σωτηράκη;
ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΛΕ!
ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ!
ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ!
Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Αραμπατζής, Κοντρέρας, Μάρκος Αντόνιο, Δάρλας, Πάμπλο Γκαρσία, Κονσεϊσάο, Iβιτς (λ.τ. 40' Βερόν), Σορλέν, Λίνο (90'+ Μπαλάφας), Αναστασάκος (79' Αθανασιάδης).
Ολυμπιακός: Νικοπολίδης, Γκαλίτσιος (79' Οσκαρ), Πάντος, Ζεβλάκοφ, Αβρ. Παπαδόπουλος, Πατσατζόγλου, Ντουντού, Τζόρτζεβιτς (76' Λεονάρντο), Τοροσίδης, Μπελούτσι, Μήτρογλου (61' Ντάρμπισαϊρ).
ΣΚΟΡΕΡ: 30` Κονσεϊσάο
Κίτρινες κάρτες: 45` Σορλέν, 45` Αναστασάκος, 63` Πάμπλο Γκαρσία, 64` Μπαλάφας, Δάρλας, 69` Βερόν - 33` Αβρ. Παπαδόπουλος, 35` Γκαλίτσιος, 67` Τζόρτζεβιτς, 70` Πατσατζόγλου, 86` Ντουντού, 87` Τοροσίδης
Διαιτητής: Α. Κάκος (Κέρκυρας)
6 σχόλια:
Ξερεις πολύ ποδόσφαιρο Φίλε Μίρκο.
Οι αναλύσεις σου δειχνουν επαγγελματια.
Εχω ένα συνήθειο . Μετά απο κάθε αγώνα των ομάδων μου (ΠΑΟΚ, Φίλιππος Μελικης, Βέροια, κλπ)να βαθμολογω καθε παιχτη με άριστα το 10. Μεχρι νατο δημοσιεύω και στο ιντερνετ ( στο μέλλον αν βρω χρόνο) αν δεν σε πειράζει θα τις δημοσιευω εδω στα σχόλια σου. Οι κρισεις ειναι καθαρά υποκειμενικές και βέβαια επιδέχονται αμισβητισης μιας που τα ματς τα βλέπω απο την Τηλεόραση.
Σε ευχαριστώ.
Για αυτον αγώνα λέω.
Χαλκιάς 8
Αραμπαζης 5
Δαρλας 6
Μαρκος Αντόνιο 8
Κοντρερας 6
Παμπλο Γκαρσια. 6,5
Σορλεν 7
Ιβιτς- Βερον 7
Σερτζιο κονσεισαο 7 (λόγω γκολαρας)
Αναστασακος 5
Λινο 7
Νίκο,
να δημοσιεύεις ό,τι θες εδώ. Άμα θες και administrator σε κάνω. Όσο για τις βαθμολογίες, είναι πολύ ωραίες, απλά σου εφιστώ την προσοχή σε δύο τινά:
Ο Πάμπλο Γκαρσία πραγματοποίησε θεϊκό παιχνίδι ανασταλτικά, με δαιμόνιες τοποθετήσεις που έκλειναν τον χώρο στον αντίπαλο και επεμβάσεις-τανάλια.
Ο Ίβιτς ήταν κύριος μοχλός ανάπτυξης, και η έξοδός του κόστισε τα μάλα. Ο Βερόν δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στο ρόλο του επιθετικού χαφ. Έδειξε ότι δεν την κατέχει τη θέση, ενώ ήταν και πολύ κουρασμένος.
Άντε, και με το διπλό στο ΟΑΚΑ!
"απ’ αυτούς δεν θα ξαναχάσουμε ποτέ" --Βασικά, δεν έχουμε χάσει πολλές φορές στα ίσια...
Ευχαριστώ πολύ φίλε Μίρκο.
Το 7 του Βερον ηταν λάθος στην πληκτρολόγηση κάνε το 6 . Για τον Πάμπλο δεν βλέπω αυτα που λές αλλά στο είπα πως απο την τηλεόραση χάνουμε πολλά- μη με αδικείς.
Γενικά έχω τεράστια αντιπάθεια για τον Ιβιτς τον οποίο και θεωρώ πολύ λίγο ...
Θα μπορούσε το νέο αθλητικό κέντρο να ονομαστεί "Γ. Παντελάκης", αν και είναι δύσκολοι καιροί για τέτοιου είδους ονομασίες (Allianz Arena, Emirates Stadium, κτλ).
ΥΓ. Πρέπει να αφήσουμε και κάτι αβάπτιστο για να του δώσουν, τα παιδιά- εγγόνια μας, το όνομα του μεγάλου αρχηγού!
Ενδιαφέρον θέμα, αλλά δευτερευούσης σημασίας οι ονομασίες.
ΥΓ2. Ξέρεις ότι δεν επιχειρώ συχνά κριτικές παικτών, αλλά πιστεύω ότι ο Ίβιτς είναι σημαντική μονάδα για τον ΠΑΟΚ. Από την στιγμή που βγήκε γύρω στο 40' η ομάδα κρέμασε...
ΥΓ3. Το blogging περνάει κρίση, αλλά συνέχισε. Είμαστε εδώ!
+poulia,
Θα πέσει στην υπόληψή μου ο Θόδωρος αν σκεφτεί να κρατήσει το αθλητικό κέντρο για την πάρτη του. Στο κάτω-κάτω θα φτιάξουμε και νέο γήπεδο. Άσε που ο άνθρωπος είναι νεότατος. Ο Γιώργος Παντελάκης μπορεί να μην είχε καμία σχέση με το νέο προπονητικό κέντρο, αλλά έχει τεράστια προσφορά συνολικά στον ΠΑΟΚ και, κυρίως, αποτελεί σπάνιο θετικό πρότυπο. Ελπίζω να έχει βγει αυτό από τα άρθρα μου, δες αν θες κι αυτό που έγραψα στο fcpaok.gr. Έχει σημασία να έχουμε πρότυπα. Σημασία για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
ΥΓ. Σ' ευχαριστώ πάααρα πολύ για το κουράγιο.
Δημοσίευση σχολίου