17/1/10
ΠΑΟΚ - Αστέρας Τρίπολης 1-0
ΠΑΟΚΤΣΗΔΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ
Πάρα πολύ δύσκολη η σημερινή νίκη, αλλά την πήραμε με το σπαθί μας, γι' αυτό αξίζει χρυσάφι. Δείξαμε μεγάλη ψυχή, τα δώσαμε όλα, μοχθήσαμε, αγωνιστήκαμε σωστά και τα καταφέραμε.
Η επόμενη βδομάδα θα κρίνει πολλά. Την Τετάρτη με τις Σέρρες για το Κύπελλο πρέπει να δείξουμε την ίδια σοβαρότητα, γιατί πρόκειται για παιχνίδι νοκ-άουτ, όπου κρίνεται ένας ολόκληρος τίτλος. Και την Κυριακή στο Καραϊσκάκη θα φανεί αν είμαστε φέτος φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα, αν φτάσαμε στο σημείο να χτυπήσουμε τους δυο μεγάλους του Κέντρου, ή αν θα κυμανθούμε στα περσινά επίπεδα.
Σήμερα ξεκινήσαμε άσχημα τον αγώνα και δείξαμε να αιφνιδιαζόμαστε, γιατί η Τρίπολη μπήκε σαν αφηνιασμένη στο γήπεδο (γιατί άραγε;), μας πρέσαρε ψηλά, και με το καταπληκτικό κέντρο που διαθέτει κατάφερε να μπλοκάρει την ανάπτυξή μας. Η λυσσαλέα αντίδραση της Τρίπολης έφερε νεύρα, με αποτέλεσμα να μείνουμε με δέκα παίκτες από το 20΄ εξαιτίας (δίκαιης) αποβολής του Βιερίνια, ο οποίος αντέδρασε τόσο ανεύθυνα, που θεωρώ ότι θα πρέπει να τιμωρηθεί με υψηλότατο πρόστιμο για την ενέργειά του αυτή. Παράλληλα, χάσαμε από νωρίς και τον τελευταίο κεντρικό επιθετικό που διαθέταμε, καθώς ο Φιλομένο αποχώρησε λόγω τραυματισμού.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι ο ΠΑΟΚ ανασκουμπώθηκε ουσιαστικά αφού πρώτα είχε όλες αυτές τις αναποδιές, και κατάφερε να υπερβάλλει εαυτόν και να υπερνικήσει την αντίσταση ενός όχι απλά αξιόμαχου, αλλά πραγματικά πολύ ισχυρού αντιπάλου. Αν μέναμε έντεκα εναντίον έντεκα ίσως να μην τα καταφέρναμε. Το συμπέρασμα που εγώ βγάζω είναι ότι υπάρχει κάτι που λέγεται "Παοκτσήδικη καρδιά", ή "Παοκτσήδικο μεγαλείο", ή όπως αλλιώς θέλετε, το οποίο αντιβαίνει τον ορθολογισμό και ενεργοποιείται όταν η ομάδα βρίσκεται υπό έντονη πίεση και γονατισμένη στο καναβάτσο. Τότε αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να αντλήσει εξτρά δυνάμεις για να ξανασηκωθεί, δυνάμεις πέρα από την λογική και τον ορθολογισμό. Αυτές τις δυνάμεις θα πρέπει ο ΠΑΟΚ να μάθει να τις ανασύρει και να τις αξιοποιεί πολύ συχνότερα, και ιδιαίτερα στα ντέρμπι με τους λεγόμενους "μεγάλους" του Κέντρου. Τότε μόνο θα μπορέσει επιτέλους να πάρει και κάποια αποτελέσματα όχι μόνο ενάντια σ' αυτούς που βρίσκονται κάτω απ' αυτόν στην βαθμολογία, αλλά και κόντρα σε ομάδες που θεωρούνται και είναι κατά τεκμήριο καλύτερές του.
Αυτό είναι το πρώτο σημερινό μάθημα. Ότι ο ορθολογισμός καμιά φορά δεν είναι αρκετός. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν είναι απαραίτητος, κάθε άλλο, και σήμερα μάλιστα δείξαμε πολύ καθαρό μυαλό σε κάποιες φάσεις, παίξαμε έξυπνα και ψύχραιμα και αυτό μας βοήθησε πολύ. Χρειάζεται όμως παράλληλα και κάποια "τρέλα", και αυτή θα πρέπει να μάθουμε να τη βγάζουμε μέσα στο γήπεδο.
Το δεύτερο κέρδος γι' απόψε ακούει στο όνομα "Βασίλης Κουτδιανικούλης". Το παλικάρι απέδειξε σήμερα ότι δεν είναι κανένας τυχαίος, έπαιξε μπαλάρα, βοήθησε τα μέγιστα, σκόραρε, και έδειξε ότι το μέλλον του ανήκει.
Πιστοποιήθηκε επίσης η μεγάλη φόρμα που διανύει ο Βλάνταν Ίβιτς. Μπαλάρα και από τον Σέρβο, και μπράβο του.
Σπουδαία εμφάνιση και από τον "άρχοντα" Γκαρσία. Ήμουν απ' αυτούς που θεωρούσαν ότι ο παίκτης καλό θα ήταν να πουληθεί το καλοκαίρι του 2009, καθώς η συμπεριφορά του δεν επιδέχονταν βελτίωσης, ενώ και οι διαιτητές τον είχαν στοχοποιήσει. Ο Παβλάρας μας αποδεικνύει όλους φέτος ότι κάναμε λάθος. Μπράβο του!
Σε όσους τυχόν δυσανασχετούν με τον Κριστιάνο Μοράις έχω να πω ότι αν δεν ήταν αυτός το γκολ δεν θα έμπαινε. Αυτός ήταν που υποδέχτηκε μια πολύ δύσκολη πάσα από τον Βιτόλο έξω από την μικρή μας περιοχή, και αντί να διώξει όπως-όπως, περίμενε, μάζεψε πάνω του τους δύο από τους τρεις παίκτες της Τρίπολης που είχαν μείνει πίσω, και την ακριβώς κατάλληλη στιγμή έβγαλε με τη μία αριστοτεχνική ασίστ στον Ίβιτς, που ξεχύθηκε μπροστά. Αριστοτεχνική ενέργεια, που δείχνει ότι ο Πορτογάλος έχει να δώσει πολλά, όταν όμως μάθει το παιχνίδι της νέας του ομάδας και βρει τα πατήματά του στον αγωνιστικό χώρο. Ας του δώσουμε λίγο χρόνο.
Οι τραυματισμοί σίγουρα μας αποθαρρύνουν, αλλά νομίζω ότι η μεταγραφή Εντίνιο που μόλις ολοκληρώθηκε θα λύσει τα χέρια του Σάντος σε μεγάλο βαθμό, ενώ θα προσδώσει ταχύτητα στην επίθεσή μας, και κυρίως στο transition game, στο οποίο αρέσκεται να αναφέρεται ο προπονητής μας Φερνάντο Σάντος, ο άνθρωπος που επίσης φέτος κλείνει στόματα και δείχνει πόσο σπουδαία δουλειά κάνει στον ΠΑΟΚ.
ΠΑΟΚΑΡΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Σνάουτσνερ, Λίνο, Μαλεζάς, Κοντρέρας, Γκαρσία, Βιτόλο, Ιβιτς, Βιεϊρίνια, Κριστιάνο (76' Σορλέν), Φιλομένο (12' Κουτσιανικούλης, 90’+3’ Σαβίνι).
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ: Αναστασόπουλος, Αργυρόπουλος (58' Βίλτσες), Ουριμπάρι, Μαρσελάο, Λαζαρίδης, Φυτανίδης (80’ Ρόκας), Καρντόσο, Μπαστία (68' Εντερ), Καρέρα, Ουντότζι, Καούνος.
ΣΚΟΡΕΡ: Κουτσιανικούλης 54΄
Κόκκινες κάρτες: Βιερίνια 20΄
Κίτρινες κάρτες: 17' Ιβιτς, 89’ Σνάουτσνερ - 17' Λαζαρίδης, 21' Μπαστία, 34' Ουριμπάρι
Διαιτητής: Ντάκος (Ξάνθης)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Γεια σου Μιρκο ! Καιρο ειχα να διαβασω αναλυση σου. Επειδη χθες πηγα τουμπα μετα απο καιρο, εχω να πω οτι συμφωνω απολυτα με αυτα που λες. Θελω να σταθω λιγο στον Παμπλο Γκαρσια. Ο ανθρωπος κανει απιστευτο παιχνιδι στο γηπεδο,πραγμα που η τηλεοραση δεν το δειχνει.Οπως και ο Βιτολο κανει δουλεια παροτι ειναι πολυ χαμηλησ κλασης παιχτης.
Ο ΠΑΟΚ απο το γηπεδο μου αρεσε πολυ περισσοτερο απο οτι στην ηλεοραση. Η επιβολη του στον αγωνιστικο χωρο ειναι στοιχειο μεγαλης ομαδας. Του λειπει μονο η επιθετικη διαθεση.Ελπιζω με τον καιρο να την αποκτησει,αν και αμφιβαλω αν ποτε με τον Σαντος θα παιξει πιο επιθετικα....
Νίκο κάνεις λάθος μόνο στο τελευταίο που λες. Τελευταία η ομάδα δείχνει τεράστια επιθετική διάθεση, απλά (ή "απλά") δεν έχει σέντερ φορ. Η ομάδα παίζει ολοένα και γρηγορότερα, βγάζει επιτέλους αυτοματισμούς και με την προσθήκη σοβαρού φορ θα καθαρίζει τα ματσάκια πιο άνετα. Ας ελπίσουμε ότι ο Εντίνιο θα βοηθήσει άμεσα.
Κατά τα άλλα συμφωνώ σε όσα λες και φυσικά σε όσα λέει ο Τάκολα.
Γεια σου Νίκο,
χαίρομαι που είσαι δω και χαίρομαι για την παρουσία σου στο ναό. Πράγματι, ο ΠΑΟΚ είναι επιβλητικός. Θα συμφωνήσω όμως με τον DonMits στο θέμα της επιθετικότητας. Φέτος ο ΠΑΟΚ παίζει φουλ επίθεση. Η χρονιά ξεκίνησε με ένα 4-4-2 που μετατρεπόταν κατά διαστήματα σε... 4-2-4, ενώ αργότερα σταθεροποιηθήκαμε στο παλιό καλό 4-2-3-1, το οποίο πάντως επίσης φέτος έχει σαφείς τάσεις προς το 4-3-3, καθότι Βιερίνια-Κούτσια είναι περισσότερο κλασικά εξτρέμ.
DonMits,
χαίρομαι που έχουμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα ταύτισης ώστε να συμφωνούμε _φυσικά_! Μ' αρέσει αυτό! Για να δούμε τώρα που θ' αρχίσουμε να συζητούμε το θέμα Ζαγορ, θα συνεχίσει αυτό;;
Δημοσίευση σχολίου