ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 0-1

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2007-08
18η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Συνθέσεις:
ΠΑΟΚ: Φερνάντεζ, Ηλιάδης (59' Χαραλάμπους), Μελίσσης, Μαλεζάς (86' Γκονζάλες), Σνάουτσνερ, Λάκης, Κωνσταντινίδης (59' Ιλιεφ), Μπαϊάνο, Γεωργιάδης, Σάλμον, Χριστοδουλόπουλος.
Παναθηναϊκός: Γκαλίνοβιτς, Νίλσον, Βύντρα, Σαριέγκι, Γκούμας, Μάτος (69' Γκονζάλες), Σαλπιγγίδης (89' Ποστίγκα), Καραγκούνης (69' Σιμάο), Τζιόλης, Ν' Ντόι, Ίβανσιτς.

Κίτρινες κάρτες: Σνάουτσερ / Σαριέγκι

Γκολ: Σαλπιγγίδης 34΄

Ξενέρωμα

Τι να πει κανείς γι’ αυτό το παιχνίδι; Δεν αντέχει σε κριτική. Ο ΠΑΟΚ σερνόταν και έχασε δίκαια. Να ξεκαθαρίσω όμως ότι:

1. Δεν ήταν η αξία του αντιπάλου αυτή που ανάγκασε τον ΠΑΟΚ να παίξει άσχημα. Ο Παναθηναϊκός είχε τα χάλια του, και ήταν μεγάλη ευκαιρία να τον κερδίσουμε. Δηλαδή, αν οι δικοί μας παίκτες είναι σαρδέλες, για τον Σαριέγκι τι να πούμε; Κι όμως, ο Πεσέιρο στηρίζει τους παίκτες του, κι αυτή η μετριότατη ομάδα του βρίσκεται στην 3^η θέση, μόλις 2 βαθμούς από την κορυφή. Είναι λοιπόν το δικό μας ντεφορμάρισμα και η κακή ψυχολογία που έφεραν την ήττα. Δεν κέρδισε ο Παναθηναϊκός. Έχασε ο ΠΑΟΚ.

2. Δεν φταίει η χαμηλή ποιότητα των παικτών μας γι’ αυτήν την ήττα. Ο ΠΑΟΚ μπορούσε μ’ αυτό το ρόστερ να κερδίσει. Σαφέστατα. Όπως παίξαμε θαυμάσια μέσα στο Καραϊσκάκη, όπως παίξαμε κάποια καλά παιχνίδια στην Τούμπα, έτσι μπορούσαμε κι απόψε. Άλλωστε, ήταν σαφές ότι δεν υπήρχε κέφι κι αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Αυτό έλειπε, όχι η αμιγής ποδοσφαιρική αξία.

3. Έχει στραβώσει το κλίμα στην ομάδα, με βασική αιτία την στάση του προπονητή, ο οποίος έχει απαξιώσει συλλήβδην τους παίκτες. Αυτό σε άλλους λειτούργησε σαν προσβολή, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει το κέφι και το μεράκι τους, σε άλλους έριξε την ψυχολογία με αποτέλεσμα να χάσουν την αυτοπεποίθησή τους και σε άλλους έδωσε το σύνθημα της αδιαφορίας, εφόσον βλέπουν ότι οι μέρες τους στην Τούμπα είναι μετρημένες.

Η απαξίωση αυτή πέρασε σαν μήνυμα και στους φιλάθλους, οι οποίοι στρέφονται πλέον κατά των παικτών, όπως συνέβη απόψε, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Έχουμε λοιπόν εσωτερική διάσπαση του μετώπου της ομάδας, με διοίκηση, προπονητή και κόσμο από τη μια πλευρά και τους παίκτες από την άλλη, να ξεμπροστιάζονται σαν ο «αδύναμος κρίκος». Απαράδεκτο, πραγματικά. Όσο γι’ αυτούς που επιμένουν ότι είμαστε πράγματι τόσο χάλια, ερωτώ: Αξίζει ο ΠΑΟΚ να βρίσκεται στην 8^η θέση, 2 βαθμούς πίσω από την Ξάνθη και τον Πανιώνιο; Ερωτώ επίσης: Κερδίζει στο ποδόσφαιρο πάντα ο καλύτερος, ή μήπως παίζει ρόλο και η ψυχολογία, η πίστη στη νίκη, η υποστήριξη από τους φιλάθλους, το πάθος, η τύχη, το στήσιμο της ομάδας; Γιατί αν κερδίζει πάντα ο καλύτερος κι εμείς δεν είμαστε καλοί, τότε να πάμε πολύ απλά στα σπίτια μας, να πάψουμε ν’ ασχολούμαστε, εφόσον το αποτέλεσμα είναι προαποφασισμένο. Όμως, όπως όλοι ξέρουμε, στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Άρα, πρέπει να μείνουμε όλοι ενωμένοι, αγαπημένοι, παίκτες -προπονητές -διοίκηση -κόσμος, αισιόδοξοι, με πίστη ότι με αυτή την ομάδα που έχουμε τώρα μπορούμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα. Γιατί σπουδαίο θα είναι να παίξει η ομάδα στα πλέι οφ και να μην πάει για πρόωρες θερινές διακοπές, την ίδια ώρα που σκουλήκια και άλλα σιχαμερά όντα θα παίζουνε ντερμπάρες.