ΠΑΟΚ - Λεβαδειακός 3-0

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2009-10
2η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

Νίκη - βάλσαμο

Παίζοντας πολύ καλή μπάλα για ένα μισάωρο, συγκεκριμένα στο διάστημα 46΄-75΄, ο ΠΑΟΚ πέτυχε μια θεαματική νίκη επί ενός εμφανώς αδύναμου αντιπάλου και επέδειξε το απαραίτητο "ένστικτο επιβίωσης" σε μια περίοδο που το κλίμα δεν ήταν καλό για την ομάδα. Η διακοπή του πρωταθλήματος για μια εβδομάδα θα δώσει τον απαραίτητο χρόνο για τις απαιτούμενες αναδιατάξεις και αναρρώσεις από τραυματισμούς (και "τραυματισμούς"...), ώστε με μια νίκη σε δυο βδομάδες στην Τρίπολη ο ΠΑΟΚ να ολοκληρώσει το comeback, για να περιμένει στη συνέχεια με ανοιχτές αγκάλες στην Τούμπα τον Ολυμπιακό...

Πριν σχολιάσω τον σημερινό αγώνα, κάποια γενικά σχόλια:

1. Δεν είναι δυνατόν να διεξάγονται αγώνες στις 30 Αυγούστου στις 16:45. Οι θερμοκρασίες είναι απαγορευτικές. Δεν είναι δυνατόν να παιχτεί μπάλα κάτω από τέτοιες συνθήκες! Ντροπή σε όσους θυσίασαν τη σοβαρότητα του Πρωταθλήματος στο βωμό των τηλεοπτικών συμφερόντων. Και στο κάτω-κάτω, ποιο ποδόσφαιρο να χαρεί ο τηλεθεατής ντάλα μεσημέρι καλοκαιριάτικα; Αφού οι παίκτες σέρνονται. Άσε που μπορεί να πάθουν και καμιά ηλίαση! Τώρα θα μου πείτε, για ποια αξιοπιστία πρωταθλήματος μιλάμε, όταν έχουμε φαινόμενα σαν κι αυτό του Καυτατζογλείου... Ασόβαρη η χώρα, ασόβαρο και το ποδοσφαιρικό της πρωτάθλημα...

2. Ξαναεμφανίστηκε το γελοίο φαινόμενο με τους παίκτες της φιλοξενούμενης ομάδας που ήρθε να πάρει το "μηδέν" να πέφτουν κάτω και να "τραυματίζονται" κάθε λίγο και λιγάκι. Δεν είναι δυνατόν να παιχτεί μπάλα κάτω απ' αυτές τις συνθήκες. Κόβεται ο ρυθμός. Η πρότασή μου είναι γνωστή και την επαναλαμβάνω:
α) Να σταματήσουν οι παίκτες το λεγόμενο "fair play", σύμφωνα με το οποίο μόλις πέσει κάποιος κάτω η μπάλα πρέπει να βγει άουτ. Είναι ασέβεια προς τους θεατές που πληρώσαν εισιτήριο για να δουν ποδόσφαιρο! Η διακοπή του αγώνα είναι ευθύνη του διαιτητή. Αυτός είναι αποκλειστικός αρμόδιος να κρίνει.
β) Οι τραυματίες να μεταφέρονται ΑΜΕΣΩΣ εκτός αγωνιστικού χώρου, όπως είχε δώσει οδηγία η ΟΥΕΦΑ πριν μερικά χρόνια, αλλά στην Ελλάδα έπαψε να εφαρμόζεται.
γ) Οι τραυματίες να παραμένουν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ εκτός αγωνιστικού χώρου επί 5΄ (5 λεπτά).
δ) Οι διαιτητές να μετρούν πιο σχολαστικά το χρόνο των καθυστερήσεων και να μην τον "στρογγυλεύουν" προς τα κάτω.
ε) Να τιμωρούνται με αποκλεισμό μιας ή περισσότερων αγωνιστικών ποδοσφαιριστές που αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι παρίσταναν τους τραυματίες για καθυστέρηση.

3. Κι ενώ έχουμε αυτά τα χάλια ως πρωτάθλημα, ο διαιτητής έβγαλε κίτρινη κάρτα για καθυστέρηση στον Μαλεζά (!!!) και στον Φιλόμενο, επειδή πήγε στην κερκίδα να πανηγυρίσει. Αίσχος! Σε τελείως ανάποδη κατεύθυνση κινείται η διαιτησία, γιατί δεν υπάρχει μια γενική καθοδήγηση. Τι πρωτάθλημα θέλουμε τέλος πάντων; Κάποιος να τους πει τι πρέπει να τιμωρούν και τι όχι. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ έφυγε με τρεις κιτρινισμένους παίκτες και ο Λεβαδειακός μόνο με έναν. Αν είναι δυνατόν!

Σε ό,τι αφορά τον αγώνα, ο ΠΑΟΚ έπαιξε στο α΄ ημίχρονο 4-3-3. Δεξί μπακ κατέβηκε ο Αμπουμπακάρι. Η ομάδα πραγματοποίησε αρκετές επιθέσεις, κυρίως με σέντρες, και έφτιαξε δυο-τρεις καλές ευκαιρίες, κυρίως από στημένες φάσεις. Έδειξε όμως βραδύτητα και κάποια "φοβία", δεν ανέβαιναν τα μπακ, δε συνεργάζονταν σχεδόν καθόλου με τα εξτρέμ (κυρίως από αριστερά), επικρατούσε μια στατικότητα στο κέντρο. Με τη λήξη του ημιχρόνου στο 0-0, πολλοί φίλαθλοι ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες. Ήταν σίγουρα ένα σημείο καμπής, κι αν ο αντίπαλος ήταν πιο δυνατός, ή αν ήμασταν πιο άτυχοι, κανείς δεν ξέρει πού θα οδηγούσε αυτή η κατάσταση.

Στο β΄ ημίχρονο το κλειδί ήταν η αλλαγή Ίβιτς-Φιλόμενο, με την ομάδα να γυρίζει σε ένα 4-4-2. Όλο το βάρος της ανάπτυξης από τον άξονα έπεσε σε Βιτόλο και Φωτάκη, οι οποίοι ευτυχώς αντεπεξήλθαν, ενώ ιδιαίτερο βάρος έπεσε στην ανάπτυξη από τα πλάγια, όπου Κουτσιανικούλης και Βιερίνια ήταν "φωτιά". Το κλειδί όμως ήταν κατά τη γνώμη μου ο Φιλόμενο, ο οποίος δίδαξε πραγματικά κίνηση στον κενό χώρο. Πολλοί παίκτες του ΠΑΟΚ έχουν συνηθίσει να παίρνουν την μπάλα στα πόδια και ν' αρχίζουν τα "τσαλιμάκια". Το ποδόσφαιρο όμως δεν παίζεται με την μπάλα να πηγαίνει στα πόδια. Η μπάλα πρέπει να πηγαίνει στον κενό χώρο, οι δε επιθετικοί να κινούνται κατάλληλα ώστε να ανοίγουν "διαδρόμους" για να περάσει η μπάλα και στη συνέχεια να τρέχουν προς αυτή. Αυτό έγινε κατ' εξοχήν στο διάστημα 46΄-75΄, κι έτσι ήρθε η άνετη νίκη, και μάλιστα με τρία υπέροχα γκολ.

Πολύ μεγάλο κέρδος για τον ΠΑΟΚ και τα τρία παιδιά που σκόραραν, και ήταν και οι κορυφαίοι του αγώνα, Φιλόμενο-Κουτσιανικούλης-Βιερίνια. Τεράστια παρακαταθήκη για το μέλλον. Ειδικά για τον Φιλόμενο, έδειξε ότι αν παίζει στη θέση του μπορεί να προσφέρει πολλά. Και η θέση του είναι δεύτερος επιθετικός στο 4-4-2. Όχι σέντερ-φορ. Το τονίζω αυτό, γιατί άκουσα τον Ραπτόπουλο στο ράδιο να λέει ότι στο 4-4-2 έχουμε δυο σέντερ-φορ. Λάθος! Ο δεύτερος επιθετικός στο 4-4-2 πρέπει να έχει ειδικά χαρακτηριστικά, και είναι ακριβώς αυτά του Φιλόμενο. Τονίζω όμως ότι Βιερίνια-Κουτσιανικούλης είναι παίκτες γραμμής, κατάλληλοι για 4-3-3 ή για 4-2-3-1. Δύσκολα θα αντεπεξέλθουν στο 4-4-2 με δυνατούς αντιπάλους. Αυτό που παίξαμε στο β΄ ημίχρονο ήταν ουσιαστικά 4-2-4, και η ομάδα θα έχει πρόβλημα και στην ανάπτυξη από τον άξονα και στην άμυνα, αν παίξει έτσι με ισχυρό αντίπαλο. Μην παραξενευτείτε λοιπόν αν δείτε και πάλι Κονσεϊσάο-Σορλέν στο 4-4-2...

Από κει και πέρα, έχω αρχίσει να πείθομαι ότι για το ότι τα μπακ μας δεν ανεβαίνουν σχεδόν ποτέ και δεν "ντουμπλάρουν" με τα εξτρέμ φταίει ο Σάντος. Κρίμα! Κρατάμε πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές πίσω από την μπάλα, κυκλοφορούμε γύρω-γύρω την μπάλα από πόδι σε πόδι, δεν υπάρχει κίνηση προς τον κενό χώρο μπροστά. Ειδικά ο Λίνο είναι τελείως επιθετικογενές μπακ, αμυντικά είναι αναξιόπιστος, κι αν δεν προωθείται και καθόλου χαραμίζεται τελείως. Ελπιδοφόρο το ξεκίνημα του Αμπουμπακαρί, ήταν και σε άγνωστή του θέση, παρατήρησα ότι διαθέτει ταχύτητα, σπουδαίο προσόν! Για τον Φωτάκη εκτιμώ ότι δεν ήταν ο χαφ που χρειαζόμασταν, εντάξει, καλύπτει πολλά χιλιόμετρα, έχει και καλό σουτ, τεχνικά όμως είναι λίγος. Χρειαζόμασταν ένα επιθετικό χαφ μεγαλύτερης κλάσης, και γρήγορο και τεχνίτη. Μακάρι να με διαψεύσει ο Γιώργος!

Επιμένω ότι βασικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι οι τραυματισμοί. Είναι μεγάλη απουσία ο Κοντρέρας, έδινε μεγάλη σιγουριά στην άμυνα, ενώ και ο Μούσλι είναι εκτός φόρμας. Αν επανέλθει το "αλάνι" όλα θα πάνε καλύτερα. Στο στοιχείο αυτό θα κριθούν πολλά, γιατί δεύτερο σέντερ-φορ κάποιας αξίας ικανοποιητικής ΔΕΝ διαθέτουμε. Εκτιμώ πάντως ότι από Αναστασάκο-Παπάζογλου, μάλλον θα πρέπει να προτιμήσει τον Φιλόμενο ο Σάντος, έστω κι αν δεν είναι κλασικός σέντερ-φορ.

Στους οπαδούς μας έχω να συστήσω υπομονή και ψυχραιμία. Ας μη φορτώνουν με άγχος και πίεση την ομάδα. Θα βρούμε τον καλό εαυτό μας. Ούτε Σεπτέμβριος δεν μπήκε ακόμα. Η ανακοίνωση της ΠΑΕ σύμφωνα με την οποία ο Πάμπλο Γκαρσία "επικαλέστηκε ενοχλήσεις" (βλ. εδώ) θεωρώ ότι προοιωνίζεται εξελίξεις. Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά στα αποδυτήρια, έχω την εντύπωση πως ούτε και του Κονσεϊσάο ο τραυματισμός ήταν πραγματικός, ενώ απ' ό,τι φάνηκε και σήμερα, οπότε αγωνίστηκε με χαρακτηριστική αδιαφορία για 15΄, ο Βερόν είναι ουσιαστικά εκτός ομάδας. Φαίνεται ότι "παραγνωριστήκαμε" με μερικούς-μερικούς. Αναμένω ότι η ΠΑΕ δεν θα διστάσει να πάρει κεφάλια και θα προχωρήσει τις επόμενες ημέρες σε μία επίδειξη δύναμης για να κλείσει στόματα...

Συνθέσεις:

ΠΑΟΚ: Χαλκιάς, Βιτόλο, Μουσλίμοβιτς (78’ Βερόν), Μαλεζάς, Λίνο, Φωτάκης, Κουτσιανικούλης, Βιεϊρίνια, Ιβιτς (46’ Φιλομένο), Μπιζέρα (78’ Σαβίνι), Αμπουμπακάρι

Λεβαδειακός: Μπλάζιτς, Μουλόπουλος, Κόλτζος, Μαρτορέλ, Σερτζίνιο (80’ Μπαλβορίν), Ζησόπουλος, Μπράνκο (59’ Μασάδο), Ταραλίδης (73’ Μπούσι), Καψής, Μπάρκογλου, Ναπελεόνι

Σκόρερ: 62’ Βιεϊρίνια, 65’ Φιλομένο, 72’ Κουτσιανικούλης

Κίτρινες κάρτες: 60’ Αμπουμπακάρι, 66’ Φιλομένο, 81’ Μαλεζάς - 24’ Κόλτζος

Διαιτητής: Γ. Γιαννόπουλος (Αθηνών)